Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17302 Esas 2020/787 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17302
Karar No: 2020/787
Karar Tarihi: 14.01.2020

Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17302 Esas 2020/787 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda suçlu bulunan sanığın temyizi üzerine karar incelendi. Kararda, Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından verilen raporda yer alan eksikliklerin mahkemece giderilmediği ve bu nedenle de eksik kovuşturma yapıldığı belirtildi. Ayrıca, sanığın kasten yaralama suçundan verilen cezasının Anayasa Mahkemesi kararı ile iptal edilen bazı maddeler nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Bu sebeplerden dolayı, kararın bozulduğu ve sanıkların kazanılmış haklarının dikkate alınarak yeniden değerlendirilmesi gerektiği kararlaştırıldı.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. ve 326. maddeleri
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1 maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas-2015/85 Karar Sayılı Kararı.
3. Ceza Dairesi         2019/17302 E.  ,  2020/787 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten Yaralama
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü;
    Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
    1) Mağdur hakkında... Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 22/05/2015 tarihli raporun sonuç kısmının 4. maddesinde "yüzde sabit ize neden olup olmadığı hususunda rapor düzenlenebilmesi için şahsın en yakın adli tıp şube müdürlüğüne gönderilerek muayene olması gerektiği" hususunun belirtilmesine rağmen mahkemece belirtilen eksikliklik yerine getirilmeden, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
    2) Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 14.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.