Parada sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/25537 Esas 2019/10546 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yoklukta verilen hükme yönelik eski hale getirme talebi hakkında karar verme yetkisinin CMK.nın 42/1. maddesine göre hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay"a ait olduğu gözetilmeksizin, mahkemenin eski hale getirme talebinin kabulüne dair ek kararının hukuki değerden yoksun olduğu ve sanığın hükmün tebliğ edildiği tarihte asker olması nedeniyle Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre MERNİS adresine yapılan tebliğ usulsüz olduğundan bu nedenle sanığın öğrenme üzerine yaptığı temyizin süresinde olduğu kabul edilerek asıl hükme yönelik yapılan incelemede;
Sanığın tekerrüre esas alınan "kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma" suçuna ilişkin mahkumiyet hükmünün kesinleşmesinden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la TCK.nın 191. maddesindeki uyuşturucu madde bulundurma suçunun yeniden düzenlenmesi, aynı Kanun"la 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddesinin 2. fıkrası gereğince uyarlanması sonucu "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" ve koşulları gerçekleştiğinde CMK.nın 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verilmesi halinde bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sanığın suçun sabit olmadığına yönelik temyiz itirazının reddine, ancak:
Sanık hakkında temel ceza belirlenirken hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşarak belirlenmesi suretiyle çelişkiye neden olunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 197/1. madde ve fıkrası uyarınca hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan 30 günün 5 güne, TCK.nın 62. maddesi uyarınca belirlenen 25 günün 4 güne, 5237 sayılı TCK.nın 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20 TL"den hükmolunan 500 TL adli para cezasının ise 80 TL"ye indirilmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.