MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı, hakaret, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında hakaret ve başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanık hakkında hakaret suçundan hüküm kurulurken bu suçun cezasının hapis veya adli para cezası olarak seçimlik düzenlenip mahkemece hapis cezasının belirlenmesi karşısında TCK"nın 50/2. maddesine muhalefet edilmek suretiyle hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi adli para cezasının belirlenmesinde esas alınan tam gün sayısının kararda gösterilmemesi, koşulları oluştuğu halde sanık hakkında TCK"nın 125/4. maddesi uygulanmayarak eksik ceza tayini ve mükerrir olmasına rağmen aynı Kanunun 58. maddesinin uygulanmaması aleyhte temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, sanığa isnat edilen hakaret, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçlarına dair ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu unsurların ve bu suçların, sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün delillerle soruşturma ve kovuşturmalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz incelemesini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı; böylece olaylara ilişkin sorunlarda gerekçelerin yeterli bulunduğu, eleştirilen hususlar dışında fiillerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu, cezaların kanuni takdir sınırlarında uygulandığı anlaşıldığından sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık hakkında basit cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, dosya içeriğine göre sanığın devamlılık arz etmeyen, ani ve hareketler yönünden kesiklik gösteren eyleminin sarkıntılık düzeyinde kaldığı gözetilerek 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 03.07.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.