Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6870 Esas 2020/3317 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6870
Karar No: 2020/3317
Karar Tarihi: 09.06.2020

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6870 Esas 2020/3317 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taksirle yaralama suçundan hüküm giyen sanık, adli para cezası ve sürücü belgesinin geri alınması cezasına çarptırıldı. Sanık müdafi tarafından temyiz edilen karar incelendiğinde, şikayetlerin geri çekildiği anlaşıldığı için hüküm bozuldu. Ancak, yeniden yargılama gerektirmediği için dava düştü. Kararda TCK'nın 89/1, 62 ve 53/6. maddeleri, CMK'nın 223/9. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleri ve 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi belirtilmiştir.
TCK 89/1: Taksirle işlenen suçlar için cezalar.
TCK 62: Ceza miktarının belirlenmesinde dikkate alınan hususlar.
TCK 53/6: Tedbir veya yasak kararları hakkında.
CMK 223/9: Dosya içeriğinin beraat kararı verilmesi gerektiren durumları göstermesi halinde, mahkeme aksi kanaatte olsa da derhal beraat kararı verir.
1412 sayılı CMUK 321: Hüküm bozulduğunda yapılacak işlemler.
1412 sayılı CMUK 322: Bozma nedenlerinin devam etmediğinin kararlaştırılması halinde, karar verilir.
5320 sayılı Kanun 8: Temyiz yolu.

12. Ceza Dairesi 2019/6870 E. , 2020/3317 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında hükmedilen 2.000 TL adli para cezası miktar ve karar tarihi itibariyle kesin nitelikte ise de; güvenlik tedbiri olarak sürücü belgesinin de geri alınmasına karar verilmesi nedeniyle hükmün temyizinin mümkün olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçu TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, müştekiler ... ve ...’in 27.01.2016 havale tarihli dilekçeleriyle sanık hakkındaki şikayetlerinden vazgeçtiklerini beyan ettikleri, sanık müdafinin 02.03.2016 tarihli temyiz dilekçesinde şikayetten vazgeçmeden haberdar olduğunun anlaşıldığı, dosya içeriği itibariyle de CMK"nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartların bulunmadığı anlaşılmakla; hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE; 09/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.