Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/7904 Esas 2020/1066 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 158/1-f, 52/2, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet


Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, internet ortamı üzerinden araç satış ilanı verdiği, ilan vasıtası ile kendisine ulaşan müştekiden kapora için 500,00 TL talep ettiği, kaporanın alışveriş yaparak bir kısmını peşin kalan kısmını banka havalesi olarak yapacağı yönünde anlaştığı şirketin hesap numarasına yapılmasını istediği, müştekinin bu hesaba anlaşılan kaporayı gönderdiği, sanığın bu sayede hesap sahibi şirketten beyaz eşya aldığı, sonrasında ise müştekinin sanığa ulaşamadığı iddia edilen somut olayda; sanık savunması, müşteki ve tanık beyanları, yapılan teşhis ve diğer deliller bir arada değerlendirilerek, sanığın hileli hareketlerle müştekiden menfaat temin etmek suretiyle atılı nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediğini sabit gören mahkeme kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın atılı suçu işlemediğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 28/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.