Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/22275 Esas 2018/10976 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/22275
Karar No: 2018/10976
Karar Tarihi: 21.11.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/22275 Esas 2018/10976 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı 1.684,29 TL maddi ve 1.500,00 TL manevi tazminat istemiyle dava açmıştır. Mahkeme, davanın kabulüne karar vermiş ve davalılardan müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine hükmetmiştir. Maddi tazminat yönünden davalı İstasyonları A.Ş. tarafından temyiz edilen kısım 1.684,29 TL olduğundan ve karar tarihindeki parasal sınır 2.190,00 TL olduğundan davalının temyiz hakkı bulunmadığına karar verilmiştir. Bu nedenle, temyiz dilekçesi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- HUMK'nun 427/2 maddesi (temyiz parasal sınırı)
- 5236 sayılı yasanın 19. maddesi (tarih itibariyle parasal sınır)
- HUMK'nun 440/III-1 maddesi (karar düzeltme yolu kapalı olma durumu)

13. Hukuk Dairesi 2016/22275 E. , 2018/10976 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile 1-... A.Ş. vekili avukat ..., 2-... İnşaat Sanayi Ve Ticaret Ltd. Şti. aralarındaki dava hakkında ... ... 1. Tüketici Mahkemesinden verilen 03/05/2016 gün ve 2014/197-2016/632 sayılı hükmün davalı ...Ş. avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

K A R A R

Davacı, 1.684,29 TL maddi 1.500,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsili istemi ile eldeki davayı açmıştır.
Davalı ...Ş. davanın reddini dilemiş, diğer davalı cevap vermemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne, 1.684,29 TL maddi tazminatın davalılardan müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, 1.500,00 TL manevi tazminatın davalılardan müteselsilen alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, maddi tazminat yönünden davalı ... İstasyonları A.Ş. tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK"nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Somut olayda davalı tarafından temyize konu edilen kısım 1.684,29 TL olup karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL"yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davalının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı ... İstasyonları AŞ"nin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 21/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.