Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/7129 Esas 2022/7748 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin ......Devlet Hastanesinde teknik birimde atölyede teknik personel kadrolu İşçi olarak çalıştığını, Türkiye Sağlık işçileri Sendikasına üye olduğunu, sendika ile davalı Bakanlığın üyesi olduğu Türk Ağır Sanayii ve Hizmet Sektörü Kamu İşverenleri Sendikası (TÜHİS) arasında imzalanan toplu iş sözleşmeleri bulunduğunu ve toplu iş sözleşmesinin hizmet zammı başlıklı 36 ncı maddesinin birinci fıkrasında yer aldığı şekliyle teknik personel olduğundan emsali memura ödenen hizmet zammı kadar ödeme yapılması gerekirken, ikinci fıkra uygulanarak ödeme yapıldığından aradaki farkın ödenmesi gerektiğini, daha önce açtıkları dava ile 31.12.2014 tarihine kadar olan hizmet farklarının hüküm altına alındığını, iş bu dava ile 01.01.2015 tarihinden itibaren talepte bulunduklarını iddia ederek toplu iş sözleşmesinden kaynaklanan hizmet zammı farkının faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının tüm hak ve alacaklarının ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 29.09.2020 tarihli ve 2019/656 Esas, 2020/373 Karar sayılı kararıyla; toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. Gerekçe ve Sonuç
... Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesinin 30.12.2020 tarihli ve 2020/2971 Esas, 2020/3340 Karar sayılı kararıyla; davacının toplu iş sözleşmesinin hizmet zammı başlıklı 36 ncı maddesine göre talepte bulunduğu, davacının öncesinde ikame ettiği davanın Yargıtay tarafından onanmakla teknik personel olduğunun sabit olduğu, 2011 Şubat ile 2014 Aralık ayları arasındaki hizmet zammı alacağı davası kabul edilerek kesinleştiği, emsal çalışan memurun maaş bordroları ve özlük dosyasına göre hesaplama yapılıp davacıya yapılan ödemenin mahsup edilerek net alacağın hesaplandığı, bilirkişi raporunun dosya kapsamına uygun olduğu, seri olarak açılan dosya sayısı nazara alındığında vekalet ücreti takdirinde hata bulunmadığı gerekçesiyle İlk Derece Mahkemesi kararı yerinde görülerek davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

2. Dairemizin 27.05.2021 tarihli ve 2021/2616 Esas, 2021/9628 Karar sayılı ilâmı ile özetle davacının şoför olarak çalıştığı dönemin hesaplamadan dışlanması ile, denetime elverişli bilirkişi raporu aldırılarak her ay bordrolarda yer alan miktarlar tespit edilerek fark alacakların doğru şekilde hesaplanması ve Ekim 2019 sonrasında bordrolarda tahakkuk edilen hizmet zammı miktarlarının tümünün ilgili aya mı ilişkin olduğu yoksa belli bir miktarının 01.01.2015-09.12.2019 tarihleri arasında davacının hak kazandığı ancak ödenmeyen fark alacaklarına mahsuben mi yapıldığı konusunda araştırma ve hesaplama yapılarak davacının ödenmeyen hizmet zammı fark alacaklarının duraksamaya yer vermeyecek şekilde tespit edilerek hüküm kurulması gerektiği gerekçesiyle karar bozularak dosya kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmiştir.

B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacının toplu iş sözleşmesinden kaynaklı hizmet zammı farkı alacağının varlığını ispatladığı, bu alacağın ödendiğini ispat yükünün davalıya ait olduğu, davalının bunu ispatlayamadığı, mahkemece Ekim 2019 sonrasında bordrolarda tahakkuk edilen hizmet zammı miktarlarının tümünün ilgili aya mı ilişkin olduğu yoksa belli bir miktarının 01.01.2015-09.12.2019 tarihleri arasında davacının hak kazanıp ta ödenmeyen fark alacaklarına mahsuben mi yapıldığı konusunda davalı Bakanlığa yazılan yazıya davalı Bakanlıkça beyanda bulunulmadığından 2019 yılı Ekim ayından sonra yapılan ödemelerin ilgili aylara ilişkin yapıldığı değerlendirilerek bozma ilamı doğrultusunda aldırılan bilirkişi raporuna itibarla davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

VI. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde; bilirkişi raporunun hukuka aykırı olarak düzenlendiğini, davacının 2018 yılı ücreti korunarak % 4 oranında zam yapıldığını, davaya konu toplu iş sözleşmesinde de işçinin mevcut ücreti üzerinden zam uygulanacağının belirtilmiş olup her yıl yenilenen asgari ücret üzerinden ücret belirleneceğine ilişkin herhangi bir sözleşme veya kanun hükmü bulunmadığını, davacının 2019 ve 2020 yıllarındaki ücretinin mevzuata ve davacı ile imzalanan sözleşmeye uygun olduğunu ileri sürerek İlk Derece Mahkemesi kararının bozulması istemi ile temyiz başvurusunda bulunmuştur.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının teknik personel olarak çalıştığı dönemler yönünden davalı iş yerinde yürürlükte bulunan toplu iş sözleşmesinden kaynaklanan hizmet zammı alacak farklarının ödenip ödenmediğine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu'nun 39 uncu maddesi,

3. Değerlendirme
1.Davacının da yararlandığı Türkiye Sağlık İşçileri Sendikası ile TÜHİS arasında imzalanan 01.01.2015 - 31.12.2016 ile 01.01.2017 - 31.12.2018 tarihleri arasında yürürlükte bulunan Toplu İş Sözleşmesinin 36 ncı maddesinde:
" Bu toplu iş sözleşmesinin kapsamında bulunan teknik elemanlara kariyerlerinin karşılığı emsali memur personele ödenen iş güçlüğü, iş riski, temininde güçlük zammı ve özel hizmet zammı tutarı, hizmet zammı olarak ödenir.
Bu toplu iş sözleşmesinin kapsamında bulunan teknik elemanlar dışındaki işçilere; hiçbir ödemeyi etkilememek kaydıyla her ay çıplak ücretlerinin % 13’lük tutarı hizmet zammı olarak ödenir. " düzenlemesi mevcuttur.

2. Mahkemece bozma ilâmı doğrultusunda araştırma yapılarak davacının uyuşmazlık konusu dönemde yürürlükte bulunan toplu iş sözleşmesinin 36 ncı maddesindeki düzenleme gereğince fark hizmet zammı alacaklarının ödenmediği tespit edilmiş ve hüküm kurmaya elverişli bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmiştir. İlk Derece Mahkemesi kararının gerekçesi yerinde olup davalı tarafça ileri sürülen temyiz sebepleri bozmayı gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VII. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Uyulan bozma kararı gereğince tesis edilmiş İlk Derece Mahkemesi kararında hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik olmamasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmamasına göre yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,

Davalı ... harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

14.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.