MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işverene ait iş yerinde 23/02/2011-17/01/2014 tarihleri arasındaki dönemde, en son net 1.400,00 TL aylık ücretle çalıştığını ancak sigorta bildirimin asgari ücret üzerinden yapıldığını, Ocak-2014 dönemindeki 17 günlük çalışma ücretinin asgari kısmının ödendiğini elden ödenen bakiye kısmının ise ödenmediğini, müvekkilinin çalışmasının ilk iki yılında, haftanın 5 günü 08.00-20.00 saatleri arasında Cumartesi ve Pazar günleri ise 08.00-18.00 saatleri arasında çalıştırıldığını, kesintisiz çalıştırıldığı bu süre zarfında hafta tatili, yıllık izin ve genel tatil izinlerinin kullandırılmadığını, tüm bu çalışmaların karşılığında kendisine cüzi miktarda bir ücret ödendiğini, ilk iki yıldan sonra davalı işveren tarafından kanuna aykırı ve tek taraflı olarak müvekkilinin çalışma zaman ve sürelerinin değiştirilip ayın 2 haftası gündüz, 2 haftasında ise gece vardiyasında olmak üzere ve gece vardiyasında günlük 9,5 saat çalıştırıldığını, gündüz mesaisi için cüzi bir miktar ücret ödenmeye devam edilmiş ise de, gece vardiyasındaki fazla mesailer için hiçbir ücret ödenmediğini, bu durumun yaklaşık 9 ay sürdüğünü, çalışma koşullarının düzeltilmesi ve ücretlerinin ödenmesi talebinin davalı işveren tarafından karşılanmaması ve yapılan haksızlıklar ve mobing üzerine iş akdinin müvekkili tarafından haklı nedenle feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve kötüniyet tazminatları ile ücret, fazla mesai, hafta tatili, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesini ortada haklı bir neden olmadığı halde feshettiğini, davacı işçinin işe başlama tarihinin 15/04/2011 olduğunu, asgari ücretle çalışmaya başladığını, aylık ücretlerinin bordrolara yansıtıldığı gibi olduğunu, fazla çalışma yaptırıldığında ücret bordrolarına yansıtılarak karşılığı ücretlerin ödendiğini, dava dilekçesinde önce sürekli olarak çalıştırıldığı, daha sonra ise fazla çalışma yapmasına izin verilmediğinin iddia edildiğini, dolayısıyla bu konuda çelişkili beyanlarda bulunulduğunu tüm yıllık ücretli izinlerin kullandırıldığını son aylık ücretinin ödendiğini, hafta tatillerinde ve bayram tatillerinde çalışıldığı iddialarının doğru olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesi ile toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, kötüniyet tazminatı ile yıllık izin alacak taleplerinin reddine, ücret alacak talebi kısmen, diğer talepler ise yapılan takdiri indirimler dışında kabul edilmek suretiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin hafta tatili ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Hafta tatili gününde çalıştığını iddia eden işçi, norm kuramı uyarınca bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Hafta tatillerinde çalışıldığının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, yazılı delil niteliğindedir. Ancak, sözü edilen çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. Hafta tatili çalışmalarının yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkân dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut uyuşmazlıkta, davacı hafta tatillerinde çalıştığını ileri sürmüş, bu iddiasını ispat bakımından ise tanık deliline dayanmıştır. Davalı tanık beyanlarına göre işyerinde haftada 1 gün (Pazar günleri) çalışılmamaktadır. Davacının dinlettiği iki tanıktan Eren, davacının sürekli haftada 7 gün çalıştığını ancak bazen inisiyatif kullanarak hafta sonu işe gelmediğini, diğer davacı tanığı Nurettin ise her Cumartesi günü çalışıldığını ancak ayda 2 Pazar günü çalışılmadığını beyan etmiştir. Bu duruma göre, davacının ayda 2 hafta tatilinde çalıştığı kabulüne göre hafta tatili alacağı hesaplanıp hüküm altına alınması gerekirken tüm hafta tatillerinde çalıştığının kabulüne göre hesaplama yapan rapora itibarla hüküm altına alınması hatalıdır.
3- Yine davacı tanığı Nurettin’in dini bayramların ilk günlerinde çalışılmadığı yönündeki beyanı dikkate alınarak ulusal bayram ve genel tatil alacağının, dini bayramların ilk günü hariç ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışıldığının kabulü gerekirken tüm ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışıldığının kabulüne göre hesaplanıp hüküm altına alınması da hatalıdır.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.