Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/296 Esas 2019/7537 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 17/04/2014 gününde verilen dilekçe ile alacak talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 18/12/2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R

Dava, tazminat istemine ilişkindir.
Davacılar vekili, davacılar ile davalının babaları ... mirasçılarından olduklarını, murislerinden intikal etmesi gereken İzmir ili, ...ilçesi ... ada 18 parsel sayılı taşınmazın davalı adına tapuya tescil edildiğini ve üçüncü kişiye satıldığını, bu nedenle davalı aleyhine İzmir 5. Asliye Hukuk Mahkemesinde tazminat davası açtıklarını, mahkemece tazminat taleplerinin kabul edildiğini, saklı tuttukları hakları nedeniyle işbu davayı açtıklarını ileri sürerek 79.610,00 TL tazminatın faiziyle davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili ise, davacıların tazminat taleplerinde haksız olduklarını, İzmir 5. Asliye Hukuk Mahkemesinde yapılan yargılama sonucunda söz konusu taşınmazın taraflara babalarından değil dedelerinden intikal eden bir taşınmaz olduğunu, mirasçıların payları dikkate alındığında her bir mirasçıya düşen meblağın 11.201,00 TL olduğunun kabul edildiği, davacıların talep ettikleri meblağın sebepsiz zenginleşmeye neden olacağını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, taraflar arasındaki paylaşımın sadece babaları ...’dan gelen miras payları oranında yapılması gerektiği kabul edilerek davanın kabulü ile 79.610,00 TL tazminatın faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
Somut olayda; dava konusu ... ili ... ilçesinde kain 1038 ada 18 parsel sayılı taşınmazın önceki kayıtları incelendiğinde; taşınmazın evvelinde altı tapu kaydı ile altı parça olarak tarafların dedesi ... adına kayıtlı olduğu, murisin vefatı ile çocuklarına miras kaldığı, söz konusu mirasçıların ise taşınmazdaki tüm paylarını İzmir 16. Noterliğinin 30.03.1989 tarihli gayrimenkul satış vaadi sözleşmesiyle davalı ile ... ve ...’ya sattıkları, ... ve ... tarafından da hisselerinin tamamının 1990 yılında davalıya satıldığı, dava konusu taşınmazın 28.10.1991 tarihli kadastro tespiti ile orman sınırları içinde kaldığından bahisle Hazine adına tescil edildiği ancak kullanımının davalıya ait olduğuna ilişkin şerh düşüldüğü; davalı tarafından bu tespit nedeniyle Hazine aleyhine açılan İzmir 11. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2001/107 Esas - 2002/108 Karar sayılı ilamı ile taşınmazın bir kısmının davalı adına tescil edildiği; taraflar arasında İzmir 5. Asliye Hukuk Mahkemesinde görülen 2011/525 Esas - 2013/212 Karar sayılı dava sonucunda, dava konusu taşınmazın tarafların ortak miras bırakanı dedelerinden babalarına intikal ettiğinin kabulü ile davacılar tarafından talep edilen 10.000,00 TL tazminatın fazlaya ilişkin hakları saklı tutularak tazminine karar verildiği anlaşılmaktadır.
O halde mahkemece, davacıların söz konusu taşınmazdaki haklarının dedelerinden intikal eden miras payı oranında olması gerektiği göz önüne alınarak karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile babaları ...’dan intikal eden miras paylarının taşınmazın değerine oranlanmak suretiyle karar verilmesi doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de; kısa karar ile gerekçeli kararın aynı olmadıkları anlaşılmıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11.11.2019 gününde oybirliği ile karar verilmiştir.