Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/16901 Esas 2019/437 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/16901
Karar No: 2019/437
Karar Tarihi: 10.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/16901 Esas 2019/437 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığa hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Yargıtay 6. Ceza Dairesi'nin bozma ilamına uyularak sanığa ek savunma hakkı verilmiş ve hüküm kurulmuştur. Ancak hükümde yazım hatası yapılmıştır ve sanık hakkında hak yoksunlukları uygulanmasıyla ilgili bir karar verilmemiştir. Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı da dikkate alınarak, hak yoksunlukları infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak yasal düzenlemelerde değişiklik yapılmış ve uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiştir. Bu nedenle sanığın hukuki durumunun uzlaştırma sonucuna göre değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: TCK 141/1, TCK 142/1, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2016/16901 E. , 2019/437 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 16.12.2013 tarih 2011/15486 E - 2013/25239 K. sayılı bozma ilamına uyularak sanığa TCK"nın 141/1 maddesinin uygulanması ihtimaline binaen ek savunma hakkı verilmesine rağmen hüküm kurulurken aynı Kanun’un 142/1 maddesinin uygulama maddesi olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması hususunda bir karar verilmemiş ise de, anılan madde ve fıkrada belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olup, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren, 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 10/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.