Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/12267 Esas 2017/1009 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi



Davacı, 21/01/1987-21/06/1987 tarihleri arasında Esnaf Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının 21/01/1987-21/06/1987 tarihleri arasında Esnaf Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, davacının 21/01/1987 tarihinde 1 gün Esnaf Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 23/01/1987 varide tarihli giriş bildirgesi ile 21/01/1987 tarihinde başlayan vergi kaydı gereğince tescilinin yapıldığı, çay ocağı işletmeciliği faaliyeti nedeniyle 21/01/1987 tarihinde başlayan vergi kaydının aynı tarihte son bulduğu, Kurum tarafından davacının vergi kaydının aynı tarihte son buluması ve oda kaydı ile esnaf sicil kaydının da bulunmaması sebebiyle giriş bildirgesinin iptal edildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, davacının esnaf Bağ-Kur sigortalılığının dayanığını oluşturan vergi kaydının aynı gün içinde son bulduğu, çay ocağı işletmeciliği yapılan bir işyerinin aynı gün içinde faaliyete geçip kapanmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu ve Kurum işleminin yerinde olduğu anlaşıldığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 16/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.