MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 26/12/2012
NUMARASI : 2011/483-2012/1249

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, santral operatörü olarak 01.04.2008 - 16.05.2011 tarihleri arasında çalıştığını, emekli olarak ayrıldığını, sendika üyesi olduğunu, Tühis ile Türkiye Sağlık işçileri sendikası arasında imzalanan toplu iş sözleşmesi hükümlerine uygun olarak fazla çalışma, gece çalışma ve ulusal bayram genel tatil alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek bu alacakların en yüksek işletme kredi faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, alacakların zamanışımına uğradığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma ücretinin hesaplanması konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği kabul edilmelidir.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle iş yerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda; hükme esas alınan bilirkişi raporunda gece çalışmasının toplu iş sözleşmesi 49/a. md gereği yüzde otuzbeş zamlı ücretlendirildiği; gece fazla çalışma alacağının ise toplu iş sözleşmesi 46. madde hükmü gereği yüzde yetmişbeş zamlı şekilde hesaplandığı görülmektedir. Ancak mükerrer hesaplama yapılıp yapılmadığı dosya kapsamından anlaşılamamaktadır. Özellikle fazla çalışma ve gece çalışması yönünden yapılan hesaplama denetime elverişli değildir. Bu sebeple denetime açık ve yeni ve ayrıntılı bilirkişi raporu alınarak sonuca gidilmelidir. Bu husus dikkate alınmadan, denetime elverişli olmayan bilirkişi raporuna dayanılarak hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Öte yandan 2007-2008 yılları arasında geçerli toplu iş sözleşmesinin 34. maddesi uyarınca gece çalışması 2007-2008 yılları için yüzde yirmibeş zamlı şekilde hesaplanması gerekirken hatalı şekilde yüzde otuzbeş zamlı ücret üzerinden yapılan hesaplamaya itibar edilerek karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 29.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.