Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/34079 Esas 2014/37176 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ELAZIĞ İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 01/10/2014
NUMARASI : 2014/345-2014/950

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından geçerli sebep olmadan feshedildiğini ileri sürerek, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davalı işyerinin haklı ya da geçerli bir sebeple iş sözleşmesinin feshedildiği yönünde delil sunmadığından davanın kabulüne karar vermiştir.
Temyiz:
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-4857 sayılı İş Kanun’nun 20. maddesinin birinci fıkrasına göre iş sözleşmesi feshedilen işçi, fesih bildiriminde sebep gösterilmediği veya gösterilen sebebin geçerli bir sebep olmadığı iddiası ile fesih bildiriminin tebliği tarihinden itibaren bir ay içinde iş mahkemesinde dava açabilir. Taraflar anlaşırlarsa işçi aynı sürede uyuşmazlığı özel hakeme götürebilir.
Bir aylık dava açma süresi hak düşürücü nitelikte olup, yargılamanın her aşamasında re’sen dikkate alınır. Dairemizce bir aylık dava açma süresinin başlangıcı fesih iradesinin işçiye ulaştığı tarih olarak kabul edilmektedir.
Dosya kapsamından davacının iş sözleşmesinin ne zaman feshedildiği anlaşılmamıştır. Davacı, izin kullandıktan sonra tekrar işe alınmadığını beyan ettiğine göre dava açma süresinin tespiti açısından, davacının izne ayrılıp ayrılmadığı, varsa izin başlangıç ve bitiş tarihi önem arz ettiğinden, izin formları getirtilerek davacının en son kullandığı izin tarihleri tespit edilmeli, dava açma süresi buna göre değerlendirilmelidir. Eksik araştırma ile hüküm kurularak karar verilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
2-4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesinin birinci fıkrasına göre iş güvencesi hükümlerinden yararlanmak için otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerinde çalışmak gerekir. Aynı maddenin dördüncü fıkrasına göre işverenin aynı işkolunda birden fazla işyerinin bulunması halinde, işyerinde çalışan sayısı bu işyerlerinde çalışan toplam işçi sayısına göre belirlenir. Mahkemece bu yönde araştırma ve inceleme yapılmadan karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Bu sebeplerle mahkeme kararının BOZULMASINA peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.12.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.