MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 25. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : 1. Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı ... vekili Avukat ...
tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 07/09/2015 gününde verilen dilekçe ile çeyiz ve ziynet alacağının aynen iadesi bulunmaması halinde tazmininin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 25/10/2016 günlü karara karşı davalıların istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; davalıların istinaf başvurusunun duruşma yapılmadan kabulü ile ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 25/10/2016 gün ve 2015/599 esas, 2016/400 sayılı kararının kaldırılmasına, Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 353. maddesinin 1. fıkrası (b) bendinin 2. maddesi uyarınca düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmesi gerektiği anlaşılmakla; davanın kısmen kabulüne dair verilen 19/10/2017 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre, hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 41.530 TL"yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir.
Bu nedenle, davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin HMK 362/1-a maddesi gereğince REDDİNE ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.