MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma (hukuki alacağın tahsili amacıyla 106/1. maddesi), etkili eylem
HÜKÜM : ... hakkında: CMK"nın 223/8. maddesi gereğince düşürülmesine,
..., ... hakkında: TCK"nın 86/2, 62,52.maddeleri gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması,
... hakkında: TCK"nın 86/2, 62, 52. maddeleri gereğince 2000 TL adli para cezası,
yağma suçundan dönüşen hukuki alacağın tahsili amacıyla TCK"nın 150/1. maddesi delaletiyle 106.maddesinden kurulan beraat

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
10.12.2014 günlü oturumda tefhim edilen karara karşı, katılan ... vekilinin, 16.12.2014 tarihli süre tutum niteliğindeki dilekçe başlığında tüm sanıkların isimlerine yer vermiş olmasına rağmen, “AÇIKLAMALAR” kısmında ve gerekçeli kararın tebliğini müteakip verdiği 06.01.2015 tarihli gerekçeli temyiz dilekçesinin içeriğinin, yalnızca sanıklar ..., ... ve ... hakkında kurulan hükümlere yönelik bulunduğu dikkate alındığında; temyiz davasının, sanık ... dışındaki sanıklar ..., ... ve ... haklarında kurulan hükümlere yönelik sınırlı olduğu anlaşılmış ise de;
Sanıklar ... ve ... haklarında 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi gereğince verilen “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin kararlara karşı, katılan ... vekili tarafından yapılan itirazın, Bitlis Ağır Ceza Mahkemesi’nin 16.02.2015 gün, 2015/115 Değişik iş sayılı kararıyla red edilerek kesinleştiği, adı geçen bu sanıklar ile ilgili hükümlere bu aşamada Dairemizce yapılacak bir inceleme bulunmadığı,
Hal böyle olunca;
Sanıklar ... ve ... hakkında verilen kararlar, yukarıda açıklanan nedenler bağlamında inceleme dışında bırakılması zorunluluğu kapsamında;
Sanık ... ile ilgili kurulan kısmen mahkumiyet, kısmen beraat kararı ile sınırlı olarak yapılan incelemede;
1- Sanık ... hakkında, hukuki alacağın tahsili amacıyla etkili eylem suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz davasına gelince;
Sanık hakkında hükmolunan doğrudan adli para cezasının miktarı bakımından, 14/04/2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, üç bin liraya kadar olan mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyetinin de bulunmaması nedeniyle katılan ... vekilinin temyiz isteğinin, CMUK"nın 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında, hukuki alacağın tahsili amacıyla TCK"nın 150/1. maddesi delaletiyle 106. maddesinden kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Oluşa ve dosya içeriğine göre; diğer suç ortaklarıyla birlikte katılan ...’yi darp eden sanık ...’ın, "in araçtan yoksa kafana sıkarım" demek suretiyle tehdit ettiği mağduru araçtan indirdiğinin anlaşılması karşısında; sanığın eylemlerinin, hukuki alacağın tahsili amacıyla etkili eylem suçu yanında, hukuki alacağın tahsili amacına yönelen tehdit suçunu da oluşturduğu gözetilmeden, yerinde yeterli olmayan gerekçeyle sanığın beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 15/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.