Esas No: 2020/5617
Karar No: 2022/7401
Karar Tarihi: 15.03.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/5617 Esas 2022/7401 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın hakaret suçuyla ilgili olarak yargılandığı ve mahkumiyet kararı verildiği belirtilen kararda, sanığa yükletilen eylemin hakaret suçu için gerekli unsurları taşıdığı, iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde sergilendiği ve cezanın kanuni bağlamda uygulandığı ifade edilmiştir. Mahkeme kararında, sanığın ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmediği belirtilerek, temyiz davasının esastan reddine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: Hakaret suçu, Türk Ceza Kanunu'nun 125. maddesinde düzenlenmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdanı kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ...’un ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, ... tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
