Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/39863 Esas 2022/7445 Karar Sayılı İlamı

KARAR
Kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçlarından sanık ...'nun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 125/1-3-a (2 kez), 125/4 (2 kez) ve 62/1. (2 kez) maddeleri gereğince 2 kez 11 ay 20 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair... Asliye Ceza Mahkemesinin ... tarihli ve ... sayılı kararının istinaf edilmesi üzerine, anılan kararın Konya Bölge Adliye Mahkemesi ... Ceza Dairesinin ... tarihli ve ... sayılı kararı ile bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama sonucunda, adı geçen sanığın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 125/1-3-a, 43/2 delaletiyle 43/1, 62/1 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251/3. maddeleri gereğince 9 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin.... Asliye Ceza Mahkemesinin ... tarihli ve ... sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, ... gün ve ... sayılı istem yazısıyla Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.
İstem yazısında; " 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251/2, 251/3, 252 ve 223. maddeleri uyarınca üzerine basit yargılama usulüne ilişkin ihtarat yazılmak suretiyle sanığa gönderilen ve içinde iddianame ve tensip zaptının yer aldığı duruşma günü davetiyesi, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre ... tarihinde tebliğ edilmiş ise de; benzer bir olay sebebiyle Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun ... tarihli ve .... karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. madde bir ve ikinci fıkrasının, "Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır. Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, öncelikle bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, 7201 sayılı Kanun'a göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından tebligata 7201 sayılı Kanun'un 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği nazara alındığında,
Somut olayda, sanığın ... tarihli istinaf dilekçesinde bildirdiği "..." adresinin bilinen son adresi olduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251/2, 251/3, 252 ve 223. maddeleri uyarınca üzerine basit yargılama usulüne ilişkin ihtarat yazılmak suretiyle sanığa gönderilen ve içinde iddianame ve tensip zaptının yer aldığı duruşma günü davetiyesinin "mernis şerhi" düşülmek suretiyle sanığın "..." adresine doğrudan 7201 sayılı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca tebliğ edildiği anlaşılmakla, sanığın anılan adresine öncelikle "mernis adresi olduğu belirtilmeksizin" sanığın adres kayıt sistemindeki adresi esas alınarak anılan Kanun'a göre normal tebligat çıkarılması ve bu tebligatın "iade gelmesi halinde" ise bu kez aynı Kanun'un 21/2. maddesine göre tebliğ yapılması gerektiği halde, doğrudan mernis adresine tebliğ işlemi yapılması sebebiyle anılan tebliğin usulsüz olduğu, böylelikle sanığın yokluğunda savunma hakkının kısıtlanması suretiyle mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
5271 sayılı basit yargılama usulü başlıklı CMK'nın 251 maddesinde;
"(1) Asliye ceza mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir.
(2) Basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verildiği takdirde mahkemece iddianame; sanık, mağdur ve şikâyetçiye tebliğ edilerek, beyan ve savunmalarını on beş gün içinde yazılı olarak bildirmeleri istenir. Tebligatta duruşma yapılmaksızın hüküm verilebileceği hususu da belirtilir. Ayrıca, toplanması gereken belgeler, ilgili kurum ve kuruluşlardan talep edilir." hükmü yer almaktadır.
İnceleme konusu somut olayda; sanık hakkında hakaret suçundan açılan kamu davasında basit yargılama usulü uygulanıp mahkumiyet kararı verilmiştir. Basit yargılama usulüne ilişkin ihtarat yazılmak suretiyle sanığa gönderilen ve içinde iddianame ve tensip zaptının yer aldığı duruşma günü davetiyesine ilişkin tebligatın hatalı olduğundan bahisle kanun yararına bozma talebinde bulunulmuş ise de, basit yargılama usulünün uygulanmasının sanık lehine olduğu, sanığın da gerekçeli karar tebliğ edilmesine karşın kanun yoluna başvurmadığı, sanık lehine olan usul hükümlerine ilişkin hukuka aykırılık nedeniyle sanığın aleyhine olacak şekilde kararın bozulmasının mümkün olmaması karşısında; kanun yararına bozma talebi yerinde görülmemiştir.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görülmediğinden, CMK'nın 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZMA İSTEĞİNİN REDDİNE, dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, ... tarihinde oy birliğiyle karar verildi.