Basit yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15904 Esas 2020/782 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15904
Karar No: 2020/782
Karar Tarihi: 14.01.2020

Basit yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15904 Esas 2020/782 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava, basit yaralama suçuyla hüküm verilerek sonuçlandı. Ancak mağdurun tıbbi raporlarına yönelik birtakım eksikliklerin tespit edilmesi ve olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde yeterince çalışılmaması gerekçesiyle karar temyiz edildi. Temyiz sebeplerinin bazıları yerinde görülmedi ancak mağdurun tüm tedavi evraklarının Adli Tıp incelenmesine gönderilmesi, olayın ilk haksız hareketinin tespit edilmesinde güçlük çıkması halinde haksız tahrik hükümlerinin uygulanması, ve bazı TCK maddelerindeki iptaller nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenlerle ceza dairesi hükmün bozulmasına karar verdi. 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk olduğu belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/15904 E. , 2020/782 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın da yaralandığının anlaşıldığı olayda katılan ... hakkında yaralama suçundan dava açılmadığı gibi bu konuda kamu davasının açılmasına yer olmadığı kararı verilmediği anlaşıldığından yaralama suçundan zamanaşımı süresince soruşturma yürütülmesi mümkün görülmüştür.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Mağdur hakkında Beyin ve Sinir Cerrahi Uzmanı tarafından düzenlenen ... Hastanesinin 28.09.2015 tarihli raporunun Adli Tıp kriterlerine uygun olmadığı anlaşıldığından, mağdurun tüm tedavi evrakları, geçici ve kati raporları ile birlikte en yakın Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğüne sevkiyle TCK"nin 86. ve 87. maddelerindeki tüm unsurları içerecek şekilde rapor aldırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Tarafların gelişimini farklı şekilde anlattıkları olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespitine çalışılması; bunun mümkün olmaması halinde Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 14.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.