11. Hukuk Dairesi 2018/3199 E. , 2019/4900 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 11/07/2017 tarih ve 2016/428 E- 2017/321 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 03/05/2018 tarih ve 2017/1636 E.- 2018/482 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin 171340, 2004/38215, 2004/38221, 199454 sayılı, "SOLE ", "SOLE AYÇİÇEK YAĞI RAFİNE, VİNTERİZE + şekil", "SOLE BİTKİSEL MARGARİN +şekil", "SOLE +şekil" ibareli tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalının bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki 2015/52894 numaralı “MİOSOLE” ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere başvuruda bulunduğunu, başvuruya müvekkili tarafından yapılan itirazın, davalı TPMK"nın 2016-M-9014 sayılı YİDK kararı ile yerinde görülmeyerek reddedildiğini, oysa dava konusu marka başvurusu ile müvekkili marka tescilleri arasında 29. sınıfta "yenilebilir bitkisel yağlar, tereyağı" malları bakımından iltibas riskinin bulunduğunu, davalı şirketin müvekkili markalarının tanınmışlığından haksız yararlanacağını, bu nedenle davaya konu kararın hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek davalı TPMK YİDK"nın anılan kararının 29. sınıfta "yenilebilir bitkisel yağlar, tereyağı" malları bakımından iptalini, tescil edilmiş olması halinde diğer davalı markasının 29. sınıfta "yenilebilir bitkisel yağlar, tereyağı" malları bakımından hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket, davaya cevap vermemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; taraf markalarının kapsadığı mal ve hizmetlerin aynı/benzer olduğu ancak dava konusu "MİOSOLE" marka başvurusu ile "SOLE" esas unsurlu itiraza gerekçe markalar arasında benzerlik olmadığı ve iltibas riskinin bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi"nce; davacı markası kapsamında bulunan "yenilebilir bitkisel yağlar, tereyağı" malları ile davalı marka kapsamındaki emtialar benzer olsa da, taraf markalarının görsel ve telaffuz olarak farklı olduğu, davalı başvurusu ile davacının itiraza dayanak "SOLE" asıl unsurlu markaları arasında 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında karıştırılma tehlikesinin olmadığı, tüketicilerin markaların ilk bölümlerini hatırlayacakları, davalı şirketin marka tescil başvurusundaki "Mio" ibaresi nedeniyle tüketicilerin davacı markaları ile davalı başvurusu arasında ilişki kurmayacağı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 26/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.