Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/163 Esas 2020/3300 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılanlar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Dosya içeriğine göre sanığın 1,86 promil alkollü şekilde sevk ve idaresinde bulunan otomobille geceleyin şehir içindeki aydınlatma bulunan yolda seyri sırasında kaza mahalli olan dört yönlü ışık kontrollü kavşağa geldiğinde kendisine hitaben yanmakta olan kırmızı fasılalı ışığa rağmen geçiş önceliğine riayet etmeden kontrolsüzce ve kendi beyanına göre hızlı girmesi sebebiyle bölünmüş yolsan sanığın seyrine göre solundan kavşağa giren katılan ... idaresindeki aracın sağ ön kısmına çarpması sonucu diğer araçta bulunan 3 katılanın ikisi ağır biri ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı, sanığın ise kazanın oluşumunda tam kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda, mağdur ...’in belden aşağısının tutmadığı bu nedenle duruşmalara da katılamamış olduğu kayıtlara geçmesine rağmen, katılanın yaralanmasının derecesini bildirir kati adli raporunun aldırılmasının ardından, katılan ...’nin de hayati fonksiyonlarına etkisi 3. derece kırık olacak şekilde yaralandığı da gözönünde bulundurulduğunda, tam kusurlu sanık hakkında failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanun"un 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-5237 sayılı TCK"nın 50/4. maddesinin suçun bilinçli taksirle işlenmesi halinde uygulanamayacağı gözetilmeden sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak, BOZULMASINA, 09/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.