10. Ceza Dairesi Esas No: 2017/676 Karar No: 2019/2855 Karar Tarihi: 15.05.2019
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/676 Esas 2019/2855 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sulh Ceza Mahkemesi'nde açılan davada sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkum edilmiş. Sanığın daha önce aynı suçtan dolayı kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri almadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilmiş ve hüküm kurulmuştur. Mahkeme, yargılama sürecinde işlemlerin yasaya uygun olduğunu, delillerin gerekçeli kararda tartışıldığını, sanığın eyleminin saptandığını ve suç tipi ile yaptırımların doğru belirlendiğini belirtmiştir. İlgili kanun maddeleri 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen ve sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasıdır. Ayrıca, kararın uygulanmasında 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası da dikkate alınmıştır.
10. Ceza Dairesi 2017/676 E. , 2019/2855 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme :Sulh Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede; Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 15/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.