Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/4415 Esas 2019/7510 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4415
Karar No: 2019/7510
Karar Tarihi: 07.11.2019

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/4415 Esas 2019/7510 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı komşuluk hukukuna dayalı elatmanın önlenmesini talep etti. Yerel mahkeme kısmen kabul etti, kısmen reddetti. Davalı vekili istinaf başvurusunda bulundu, fakat istinaf başvurusu reddedildi. Temyiz başvurusu yapıldı fakat dava değeri ve hükme esas alınan miktarın temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davalı tarafın temyiz hakkı olmadığı belirtildi. Bu nedenle, davalı vekilinin temyiz talebi reddedildi ve dosya mahkemeye iade edildi. Kanun maddeleri ise Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 341., 361. ve 362. maddeleridir.

14. Hukuk Dairesi 2019/4415 E. , 2019/7510 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 09/02/2016 tarihinde verilen dilekçeyle komşuluk hukukuna dayalı elatmanın önlenmesi talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda: davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine dair verilen 18/09/2018 tarihli hükmün Samsun Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından talep edilmiştir. Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.

K A R A R

Dava, komşuluk hukukuna dayalı elatmanın önlenmesi istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Davalı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nin 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 4.878,08TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan (2019 yılı için 58.800TL) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davalı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nin 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davalı vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 07/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.