Yağma suçundan sanıklar ... ve ... hakkında yapılan duruşma sonunda; mahkumiyetlerine ilişkin İZMİR 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 22.04.2014 tarihli, 2014/143 Esas ve 2014/144 Karar sayılı hükmün sanıklar savunmanları tarafından temyizi üzerine; Dairemizin 28.03.2018 gün ve 2015/4212 Esas, 2018/2289 Karar sayılı onama kararına karşı itiraz kanun yoluna başvurulması üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26.04.2018 tarihli yazısı ile Dairemize gönderilmekle dosya okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

Yargıtay 6. Ceza Dairesi 28.03.2018 gün, 2015/4212 Esas, 2018/2289 Karar sayılı ilamına, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26.04.2018 tarih ve 6-2014/256877 sayılı yazıları ile itiraz edilmiş olmakla;
5271 sayılı CMK"nın 6352 sayılı Yasanın 99.maddesi ile değişik 308.maddesi gereğince yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının sanıklar ... ve ... hakkında, mağdur..."e yönelik yağma suçundan kurulan hükümde, değer azlığına ilişkin 5237 sayılı TCK"nın 150/2. maddesinin uygulanması gerektiği yönünde yaptığı İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizin 28.03.2018 gün, 2015/4212 Esas ve 2018/2289 Karar sayılı ... ve ... hakkında mağdurlar..."e yönelik yağma suçundan kurulan Onama ilamının kaldırılmasına karar verilerek yerel mahkeme hükmünün yeniden incelenmesinde;
Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmü ile ilgili olarak; Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK’nın 53.maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda bulunan sanık ... hakkında yaş küçüklüğü nedeniyle indirim yapılırken uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nın 31/3. maddesi yerine 35/3. maddesi olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
""Değer azlığının" 5237 sayılı Kanun"a özgü ayrı ve yeni bir kavram olduğu, bunun mağdur üzerindeki yansımaları ile yalnızca gereksinmesi kadar, değer olarak da az olan şeyi alma durumunda, olayın özelliği ve sanığın özgülenen kastı da değerlendirilip, yasal ve yeterli gerekçeleri de açıklanarak uygulanabileceği, somut olayda, sanıkların mağdurdan kafasında takılı olan şapkayı istedikleri ve mağdur vermeyince zorla aldıklarının anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında yağma suçunda değer azlığı nedeniyle indirimi düzenleyen TCK’nun 150/2. maddesinin uygulanma koşullarının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, kararın diğer yönlerinin aynen korunmasına, 16.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.