7. Ceza Dairesi Esas No: 2019/1728 Karar No: 2021/12070 Karar Tarihi: 07.10.2021
5015 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/1728 Esas 2021/12070 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık suçlu bulunarak cezalandırılmış, diğer sanık ise beraat etmiştir. Gümrük İdaresi'nin temyiz talebi reddedilmiştir, EPDK ise sanık hakkındaki beraat hükmü ile sınırlı olarak temyize hak kazanmıştır ve yapılan inceleme sonucunda temyiz taleplerinin reddiyle hüküm onanmıştır. Sanık müdafiisinin temyiz talebinin incelenmesi sonucunda, suç tarihinde yürürlükte olan kanun maddeleri ile sonradan yapılan düzenlemelerin karşılaştırılması sonucunda hükümle ilgili eksiklikler tespit edilerek hüküm bozulmuştur. 5015, 5320, 1412, 5607, 6455, 6545 ve 7242 sayılı kanunlar bu kararda geçen kanun maddeleri arasındadır.
7. Ceza Dairesi 2019/1728 E. , 2021/12070 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Kanuna muhalefet HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat, sanık ... hakkında hükümlülük, erteleme Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; I) Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde; Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen, davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmayan Gümrük İdaresi vekilinin vaki temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince REDDİNE, II) EPDK davaya katılabilecek surette suçtan zarar gördüğünden, CMK"nun 260. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu gözetilerek, EPDK vekilinin sanık ... hakkındaki beraat hükmü ile sınırlı temyiz talebinin incelenmesinde; Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan EPDK vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, III) Sanık ... müdafiinin sanık hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde; Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 5015 sayılı Yasanın Ek 5/1. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 5015 sayılı Yasanın Ek 5/1. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/11 madde kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/11 maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle, Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, Suç tarihinde yürürlükte olan 5015 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu, Kabule göre; 1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanık ..."in eyleminin 5015 sayılı Yasanın Ek 5/1. maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeyerek yazılı şekilde 5607 sayılı Yasa uyarınca hüküm kurulması, 2) İddianamede müsaderesi talep edilen araç ve kaçak akaryakıt hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi, Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07/10/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.