Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/229 Esas 2019/2849 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/229
Karar No: 2019/2849
Karar Tarihi: 15.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/229 Esas 2019/2849 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkumiyet kararı verdi. Sanık hakkında daha önce aynı suçtan dolayı verilmiş bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı belirlendi. Bu nedenle, ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilerek mahkumiyet kararı verildi. Mahkeme kararı, yargılama sürecinin yasaya uygun olarak yapıldığını, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığını ve eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığını belirtti. Temyiz itirazları yerinde görülmedi ve mahkumiyet kararı onandı.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi (TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasını değiştiren madde)
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası (6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile uyumlu olduğunu belirten madde)

10. Ceza Dairesi 2015/229 E. , 2019/2849 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 15/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.