Yargıtay - Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4029 Esas 2019/1814 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4029
Karar No: 2019/1814
Karar Tarihi: 21.02.2019

Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4029 Esas 2019/1814 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın Vergi Usul Kanunu'na muhalefet suçundan mahkum edildiği ve gerekçeli karar başlığındaki suç tarihinin düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, kararda çelişki yaratan ve yasalara aykırı olan bazı hususlar bulunduğu tespit edilerek, hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Bu hususlar arasında, sahte fatura düzenlemek ve kullanmak suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız olduğu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/3. maddesi uyarınca sanık hakkında hak yoksunluğunun uygulanması gerekliliği bulunmaktadır. Hüküm fıkrasının düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
- Vergi Usul Kanunu
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/3. ve 1. fıkrası (c) bendi
- Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 kararı
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleri

11. Ceza Dairesi 2016/4029 E. , 2019/1814 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gerekçeli karar başlığına "2007" şeklinde eksik yazılan suç tarihinin, suça konu faturaların katma değer vergisi indiriminde kullanılmış olmaları nedeniyle "25.07.2007" olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sahte fatura düzenlemek ve kullanmak suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu, bu suçların birbirine dönüşmeyeceği; sanık hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan kamu davası açıldığı gözetilmeden; hükmün gerekçesinde sanığın sahte fatura kullandığı kabul edilmesine rağmen, hüküm fıkrasında sahte fatura düzenlemek suçundan hüküm kurularak gerekçe ile hüküm arasında çelişki yaratılması,
2- Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 53/3. maddesi uyarınca kendi altsoyu dışında kalan kişiler üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendindeki hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz talebi bu itibariyle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı
CMUK’nin 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasının 1. bölümünde yer alan "sahte fatura düzenlemek" ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine "sahte fatura kullanmak" ibaresinin yazılması, hüküm fıkrasından TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak yerine "Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile oluşan durumuna göre, sanık hakkında TCK"nin 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.