Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/4114 Esas 2019/11214 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4114
Karar No: 2019/11214
Karar Tarihi: 21.05.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/4114 Esas 2019/11214 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı işyerinde kaynakçı olarak çalışırken fazla mesai, hafta ve genel tatil ücreti alacaklarını talep etmiştir. Mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Davacı ve davalı vekilleri kararı temyiz etmiştir. Yargıtay, davacının fazla mesai ücreti alacağı konusundaki talebinin kısmen haklı olduğunu belirtmiştir. Ancak talep aşımı yapıldığı için kararın yazımı hatasına neden olduğunu belirtmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri detaylı olarak belirtilmemiştir.

22. Hukuk Dairesi 2019/4114 E. , 2019/11214 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 2008/6.-14/03/3013 tarihleri arasında kaynakçı olarak çalıştığı, çalıştığı sürece 08.00-18.00 saatleri arası çalışıp fazla mesai yaptığı, ayda 2 hafta tatilinde çalıştığı, genel tatillerde çalıştığı iddiası ile fazla mesai, hafta ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalıların Cevabının Özeti:
Davalı vekili davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Davacı temyizi yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, yerinde bulunmayan ve sebepleri bildirilmiş olmayan bozma isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
Davalı temyizi yönünden;
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının fazla mesai çalışması bulunup bulunmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; Dava dilekçesinde davacının 08.00-18.00 saatleri arası çalıştığı iddia edildiği halde hükme esas alınan raporda davacının 2010 yılında haftanın 6 günü 08.00-20.00 saatleri arasında 12 saatlik çalışma düzeninde haftalık 18 saat fazla mesai yaptığının kabul edilmesi talep aşımı mahiyetindedir.
Yapılacak iş davacının 2010 yılında 08.00-18.00 saatleri arasında 1 saatlik dinlenme molası hariç günlük 9 saat ve haftanın 6 günü 54 saat çalışarak haftalık 9 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplanacak tutar üzerinden fazla mesai ücreti hakkında bir karar verilmesi gerekir. Aksi düşünce ile yazılı şekilde verilen karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 21.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.