Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/3928 Esas 2019/11209 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalının Cevabının Özeti:
Davalı davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, Dairemizin 21/12/2017 tarihli ilamı ile yıllık izin ücreti alacağı yönünden karar bozulmuş, bozmaya uyulmasına karar verilen Mahkemece yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının yıllık izin ücreti alacağının bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; Davacının işverene gönderdiği 09.09.2011 tarihli noter ihtarnamesinde toplam 170 gün izin ücreti alacağı olduğunu beyan ettiği, dava dilekçesinde ise tüm çalışma dönemine ilişkin yıllık izin ücreti alacağı talebinde bulunduğu görüldüğünden, yıllık izin defteri, yıllık izin formları gibi deliller toplandıktan sonra davacının ihtarnamesiyle birlikte yapılan ödemelerde dikkate alınarak yıllık izin ücretinin değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Bozma ilamı gereğince verilen süreye rağmen davalı tarafça davacıya yıllık izin kullandırıldığına dair belge sunulmadığından, davacının tüm çalışma süresine göre hak ettiği toplam 568 günlük yıllık izin süresi karşılığı hesaplanacak yıllık izin ücretinden davalı ödemesi mahsubu yapılsa bile kalan izin süresi, davacının işverene gönderdiği ihtarnamede bildirdiği bakiye 170 günlük izin süresinden fazla olacağından, taleple bağlı kalınarak 170 günlük izin süresi karşılığı hesaplanacak miktar üzerinden yıllık izin ücreti hakkında bir karar verilmesi gerekir iken, davalı işverence yıllık izin belgesi sunulmadığından bahisle tüm çalışma süresi karşılığı hak edilen 568 günlük yıllık izin süresi karşılığı hesaplanan miktar üzerinden yazılı şekilde verilen karar hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 21/05/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.