MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 2012/13-194 E-2012/243 K sayılı kararında da belirtildiği üzere, somut olayda her ne kadar müştekinin, sanığa suça konu motosikleti denemesi için motosikletin anahtarını başlangıçta özgür iradesiyle teslim etmiş ise de; bu iradenin motosikletle deneme yapıp getirmek ile sınırlı olacağı, bu bağlamda sanık ile müştekinin motosikletin teslimine ilişkin hukuksal anlamda bir zilyetliğin devrinden söz edilemeyeceği gözetildiğinde bu aşamadan itibaren motosikletin anahtarını sanığın haksız olarak elinde bulundurduğunun kabulü gerektiğinden, sanığın üzerine atılı suçun 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d maddesinde düzenlenen haksız yere elde bulundurulan anahtarla hırsızlık kapsamında değerlendirilmesi gerekirken, aynı Yasa"nın 141/1 maddesi gereğince hüküm kurulması, hırsızlık suçunun gece sayılan zaman diliminde (saat 21.30 sıralarında) işlendiğinin anlaşılması karşısında; hükmolunan cezanın TCK"nın 143. maddesi uyarıca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, ayrıca tekerrüre esas alınan İzmir 25. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/05/2010 tarih ve 2009/517 Esas – 2010/141 karar sayılı ilamı uyarınca verilen 6 ay hapis cezasının TCK"nın 155/1 maddesinde yazılı ""güveni kötüye kullanma"" suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığının ve sanığın başka da tekerrüre esas alınabilecek sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 09/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.