Hırsızlığa teşebbüs - tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/3713 Esas 2018/3756 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3713
Karar No: 2018/3756
Karar Tarihi: 15.05.2018

Hırsızlığa teşebbüs - tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/3713 Esas 2018/3756 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkın hırsızlığa teşebbüs suçundan mahkum olduğunu ve Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesi uygulamasının infazda gözetilmesi gerektiği yönünde kararı olduğunu belirtti. Sanığın olay tarihinden sonra yeni bir kasıtlı suç işlediği ve hükümlülüğüne karar verildiği anlaşıldığından, TCK'nın 51 ve CMK'nın 231. maddesiyle ilgili bozma isteyen düşünceye iştirak edilmediği ifade edildi. Sanığın tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde, suçun zamanaşımı süresinin geçmiş olması nedeniyle hüküm bozuldu ve kamu davası düşürüldü. Kararda, TCK'nın 142/1-e, 143, 35 maddeleri de değerlendirildi ancak aynı kanunun 141/1, 143, 35 maddeleri uygulanmadığı belirtildi.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 53. madde: Ceza infaz kurumlarındaki hükümlülerin haklarına ilişkin düzenlemeler
- TCK'nın 51. madde: Hükümlülüğe esas olan fiilin birleştirilmesi
- CMK'nın 231. madde: Bozma kararı üzerine ilk derece mahkemesince verilecek hüküm
- TCK'nın 142/1-e, 143, 35 maddeleri: Hırsızlık suçu
- TCK'nın 141/1, 143, 35 maddeleri: Nitelikli hırsızlık suçu
- TCK'nın 106/2-a maddesi: Tehdit suçu

6. Ceza Dairesi 2016/3713 E. , 2018/3756 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 4.Ceza Dairesinin 24/03/2016 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
07.12.2005 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 06.12.2005 olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilmesi olanaklı maddi yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
I-Sanık ... hakkında hırsızlığa teşebbüs suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre TCK’nın 53. madde uygulamasının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüş;
Adli sicil kaydına göre sanığın olay tarihinden sonra yeni bir kasıtlı suç işlediği ve hükümlülüğüne karar verildiği anlaşılmakla, tebliğnamedeki TCK’nın 51 ve CMK’nın 231. maddesi ile ilgili bozma isteyen düşünceye iştirak olunmamış;
Mağdurun kilitleyerek açık alanda park ettiği otosunun dikiz aynasını sökmeye çalışan sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e, 143, 35 maddesi kapsamında kaldığı dikkate alınmadan, aynı Kanunun 141/1, 143, 35 maddesi ile uygulama yapılması kanuna aykırı ise de, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince;
Sanığa yüklenen 5237 sayılı TCK"nın 106/2-a maddesindeki suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasanın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımının suç tarihi olan 07.12.2005 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş,sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık ... hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 15.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.