Esas No: 2020/4053
Karar No: 2022/7661
Karar Tarihi: 16.03.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/4053 Esas 2022/7661 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, tehdit suçundan mahkum edilmiştir. Mahkemenin verdiği kararın temyiz edilmesi üzerine, deliller ve gerekçe içerikleri incelendiğinde, sanık hakkında birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçundan mahkumiyet hükmü kurulması kanuna aykırı bulunmuştur. Bu nedenle hükmün bozulması kararı verilmiştir. Sanık ...’ya eski hale getirme talebi kabul edilmiş ve hakkındaki mahkumiyet kararı bozulmuştur. Kararda, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre tebliğ işlemi usulsüz yapıldığı belirtilmiş ve yönetmelik gereğince dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 310. ve 317. maddeleri
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 35. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanıklar tarafından mahkemeye sunulan eski hale getirme ve temyiz talebi mahiyetindeki dilekçeler yönünden, CMK’nın 42. maddesi gereğince talep hakkında karar verme yetkisi Yargıtay’a ait olduğu halde, Yerel Mahkemece anılan taleplerin reddine ilişkin verilen 01/12/2015 tarihli ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu belirlenerek, sanık ...’ya yapılan tebliğ işlemi yönünden, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre aynı adrese daha önceden tebligat yapılmış olması koşuluyla sonraki tebligatların bu adrese çıkarılabileceği gözetilmeden yapılan tebliğ işlemi usulsüz olduğundan, sanık ...’nın eski hale getirme talebinin ve öğrenme üzerine yapılan temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek, dosya görüşüldü:
A- Sanık ...’ya usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü sanığın, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken, 1412 sayılı CMUK'nın 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra temyiz ettiği anlaşıldığından, sanık ...’nın tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince, ESKİ HALE GETİRME ve TEMYİZ İSTEMLERİNİN REDDİNE,
B- Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın savunmasında, iş yerinin önünde, oğlu olan ... ile oturduğu sırada aralarında husumet bulunan katılanların iş yerinin karşısında dikildiklerini, esnaf olması nedeniyle sorun çıkmaması için katılanların yanına gittiğini, peşinden de oğlunun geldiğini ifade etmesi ve katılan ...'un anlatımında, sanık tarafından tehdit niteliğinde sözler söylediğini ancak ...'nın kendilerini tehdit etmesi üzerine sanığın, oğluna geri durması şeklinde hareket ettiğini belirtmesi karşısında, ani gelişen tartışma ortamında, sanık ...'nın ne suretle ... ile önceden anlaşıp planlayarak, iştirak iradesi içinde atılı eylemleri gerçekleştirdiği açıklanıp tartışılmadan, sanık hakkında birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, bozma kararının, 1412 sayılı CMUK'nın 325. maddesinin verdiği yetkiye istinaden, sanık ...'ya sirayet ettirilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 16/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
