MAHKEMESİ : Bakırköy 14. İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/03/2013
NUMARASI : 2010/282-2013/357

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, garson olarak 01.12.2004 - 10.01.2010 tarihinde davalıya ait iş yerinde çalıştığını davalı tarafından kötü davranıldığını, en son vuracağını söylemesi üzerine korkup kaçarak bir daha işe gidemediğini iş sözlemesinin bu şekilde sona erdiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile izin, fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının babasının samimi arkadaşı olduğunu davacının küçüklüğünden beri dükkana geldiğini kendine ait kurduğu işin iyi gitmemesi üzerine akşamları yardım teklif ettiğini, harçlık ve yardım mukabili teklifi kabul ettiğini, sigortalı olmasını teklif ettiğini bağkur primlerini ödediğini, personeli kışkırtması eşantiyon içki dağıtması ve aşırı içki içmesinden dolayı tartıştıklarını davacının iş yerini terk ettiğini aralarında yazılı sözlü bir iş sözleşmesi bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dsigorta kaydı bulunmayan davacının iş yerinde garson alarak çalıştığı, işveren ile mahiyeti tespit edilemeyen tartışma yaşandığı, davalının hakaret tarzında davranışlar sergilediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında iş ilişkisi bulunup bulunmadığı ve buna bağlı olarak davacının talep ettiği kıdem tazminatı ile işçilik alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davacı 01.12.2004 - 10.01.2010 tarihleri arasında garson olarak davalı iş yerinde çalıştığını ileri sürmüştür. Davalı ise davacının akşamları yardım amaçlı geldiğini harçlık verdiğini aralarında yazılı ya da sözlü iş ilişkisi bulunmadığını savunmuştur. Davacı şahitlerinden A. T. davalı iş yerinde bir dönem garson olarak çalıştığını, 2007 yılı sonlarında işe girdiğinde davacının garson olarak davalı iş yerinde çalıştığını 2008 yılı ortalarında işten ayrıldığında davacının çalışmaya devam ettiğini beyan etmiştir. Diğer davacı şahidi davacının mahalle arkadaşıdır. Davalı şahitlerinden B.Y. ise 2009 yılı sonunda işe girdiğini kendisinin sigortalı olduğunu davacının olmadığını, davacının müşteri olarak bulunduğunu ara sıra balık yakalayıp sattığını beyan etmiştir. Diğer davalı şahidi ise lokantanın müşterisidir. Davacının hizmet süresi ile ilgili iddiasının şahit A. T."nın beyanları doğrultusunda birlikte çalıştıkları dönem yönünden ispatlandığının kabulü dosya içeriğine uygun düşecektir. Bu sebeple davacının işçilik alacaklarının bu süreye göre hesaplanması gerekirken, şahitlerce doğrulanmayan 2007 tarihi öncesinin de hesaplamada dikkate alınması doğru olmamıştır. Belirtilen yön gözetilmeden verilen karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.