Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/5370 Esas 2020/3463 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5370
Karar No: 2020/3463
Karar Tarihi: 17.06.2020

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/5370 Esas 2020/3463 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yukarıda verilen mahkeme kararı, hizmet tespiti istemine ilişkin bir davayı konu alıyor. İlk derece mahkemesi davanın kabulüne karar verirken, davalı ve fer'i müdahil vekilleri istinaf yoluna başvurdu. Ancak İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi istinaf başvurusunu esastan reddetti. Dava, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hâllerden hiçbirine uymadığından, temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildi. Temyiz konusu hükmün ise kanuna uygun olduğu ve reddi gereken temyiz itirazlarının yerinde olmadığı gerekçesiyle onandığı belirtildi. Kanun maddeleri olarak ise Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesi ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438. maddesi söz konusu ediliyor.

10. Hukuk Dairesi 2019/5370 E. , 2020/3463 K.

"İçtihat Metni"

Bölge Adliye
Mahkemesi : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi
No : 2018/1080-2019/1316
İlk Derece
Mahkemesi : Kocaeli 1. İş Mahkemesi
No : 2015/206-2018/38

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.

İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalı ve fer"i müdahil vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesince verilen kararın, davalı ve fer"i müdahil vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu. Temyiz konusu hükme ilişkin dava, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hâllerden hiçbirine uymadığından, temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddî delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 17/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.