Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/4989 Esas 2017/945 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi



Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine, mahkeme 25/01/2016 tarihli ek kararıyla, davalı vekilinin temyiz isteğinin süre yönünden reddine karar vermiş, red kararının yine davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R
... İş Mahkemesi"nin temyiz isteminin reddine dair ek kararının davalı vekili tarafından temyizen incelenmesinin istenilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Temyiz olunan karar Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun değişik 432.maddesi gereğince kanuni temyiz süresinin geçirilmesi nedeniyle temyiz isteminin yerel mahkemece reddine ilişkindir.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun yürürlükte bulunan 8. maddesi hükmüne göre İş Mahkemelerinden verilen kararların 8 gün içerisinde temyiz olunması gerekir.
Dosya kapsamından, hükmün İş Mahkemesi tarafından verildiği, hükme karşı başvurulacak kanun yolu ve süresi belirtilirken de sürenin 8 gün olarak gösterildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, temyiz eden davalı vekilinin yokluğunda verilen hüküm 06/01/2016 tarihinde davalı tarafa tebliğ edilmiş, temyiz ise 21/01/2016 tarihinde vukubulmuştur.
Temyiz isteminin reddine ilişkin karara yöneltilen temyiz dilekçesi süresinde ise de işin esasına ilişkin yerel mahkeme kararının yasal süre içerisinde temyiz edilmediği anlaşılmaktadır.
Şu duruma göre, davalılar vekilinin yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine
14/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.