Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/27221 Esas 2014/36910 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İzmir 12. İş Mahkemesi
TARİHİ : 08/05/2013
NUMARASI : 2012/331-2013/251

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davalıya ait işyerinde üretim işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesin işçilik alacaklarının ödenmemesi üzerine haklı nedene dayanarak feshettiğini belirterek, müvekkilinin kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, istekler kısmen hüküm altına alınmıştır.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Hükme esas bilirkişi raporunda davacının davalıya ait işyerinde 01/08/2006-13/06/2012 tarihleri arasında çalıştığı tespit edildiği halde çıkış tarihi hatalı olarak 08/08/2012 esas alınarak yanlış şekilde altı yıl onbir ay üzerinden dava konusu hesaplamalar gerçekleştirilmiştir. Oysa hizmet süresi uyuşmazlık dışı olup çıkış tarihi talep gibi esas alınmak üzere 01/08/2006-12/06/2012 arası beş yıl on ay onbir gün esas alınmak üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
2-Taraflar arasında sözleşmenin feshi hususu uyuşmazlık konusudur. Dosya içeriğine göre, iş sözleşmesinin işverence haklı sebebe dayanılarak feshedildiği savunulmuş, buna dair tutanaklara dayanılmıştır. Yargılama sırasında dinlenen davalı tanıkları tutanak içeriklerini doğrulamıştır. Ayrıca tanıklar tarafından, işçinin başka iş bularak ayrıldığını söylediği ifade edilmiş olup, Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarından başka işyerinde 12.06.2012 tarihinde işe girişi görünmektedir. Buna göre işveren feshi haklı sebebe dayanmaktadır. İhbar ve kıdem tazminatı taleplerinin reddi gerekirken yazılı şekilde kabul edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Yıllık izin ücreti hesabında 2007-8-9-10 yıllarına ait izinlerin kullandırıldığı imzalı defter ile kanıtlanmıştır. 2011 yılından ondört gün, 2012 yılından ise yirmi gün olmak üzere otuzdört günlük alacak hesaplanarak hüküm altına alınmıştır. Oysa işe giriş tarihi itibariyle 1 tam yıl üzerinden hesaplandığında 2012 yılı iznine 1.8.2012 tarihinde hak kazanacakken iş sözleşmesi 12.6.2012 tarihinde feshedilmiş olduğundan sadece 2011 yılı için ondört gün izin ücreti hak etmekte olup, mahkemece yıllık izin ücreti alacağı bu şekilde hesaplatılmalıdır.
4-Fazla mesai ücreti yönünden de, davalı tanığı tarafından işyerinde fazla çalışma yapıldığı takdirde denkleştirmeye gidildiği yönündeki beyan, tanıklar yeniden dinlenip davacının çalışma usulü kuşkuya yer vermeyecek şekilde netleştirilerek alacak hakkında bir karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
5-Kabule göre de, kıdem tazminatı hesabında brüt giydirilmiş ücret kanuni kıdem tazminatı tavanının altında kaldığı halde, hesaplama sırasında tavan rakamının esas alınması da hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.