Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/28897 Esas 2014/36889 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/05/2014
NUMARASI : 2013/154-2014/934

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin görünürde dava dışı A.Rehberlik şirketinin alt işveren, davalı Türk T. şirketinin asıl işveren olarak gözüktüğü Ankara İl T. Müdürlüğünde çalıştığını, davacının muvazaaya dayalı olarak davalı şirkete karşı açığı davaların kabulle sonuçlandığını ve onanarak kesinleştiğini, davanın belirsiz alacak davası olarak açılmasının gerektiğini, davacının alacağı miktarın belirlenebilir olmasının mümkün olmadığını belirterek kıdem tazminatının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, kıdem tazminatının belirlenebilir olduğunu, belirsiz alacak davası olarak açılamayacağını, davanın husumetten reddi gerektiğini, davacının toplu iş sözleşmesinden faydalanamayacağını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı temyizi bakımından;
T. ve A. arasındaki ilişkinin Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 05.07.2012 tarihli iş kolu tespiti kararından önceki dönemler için muvazaalı olduğu kabul edilerek uygulamalar yapılmış, bu yönde verilen kararlar Yargıtay denetiminden geçerek kesinleşmiştir. Bu sebeple işkolu tespit kararından sonra işten çıktığı anlaşılan davacının toplu iş sözleşmesi hükümlerinden yararlanamıyacağı anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca mahkemece davacının kıdem tazminatının toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre belirlenmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.12.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.