İş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/5292 Esas 2019/5090 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5292
Karar No: 2019/5090
Karar Tarihi: 09.04.2019

İş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/5292 Esas 2019/5090 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir iş yerinin dokunulmazlığını ihlal suçunda sanığı mahkum etmiştir. Dosya incelenerek yapılan temyizde, suçun sanık tarafından işlendiğinin kabul edildiği ve diğer temyiz nedenlerinin yerinde görülmediği belirtilmiştir. Ancak, lehe bozmadan sonra yapılan yargılama giderinin sanığa yükletilmediği için hüküm bozulmuş ve yargılama sonrası giderlerin Devlet Hazinesi tarafından karşılanması gerektiği düzeltilmiştir. Hükmün diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunarak onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi
- 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi

17. Ceza Dairesi 2018/5292 E. , 2019/5090 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Hüküm kısmında sanık olarak, dosya ile ilgisi bulunmayan bir şahıs olan Kadir Kaya’nın isminin geçmesi hususu, mahkeme gerekçesinde yazım hatası yapıldığından yazıldığı belirtildiğinden mahallince düzeltilmesi mümkün yazım hatası görülerek bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Lehe bozmadan sonra yapılan yargılama giderinin sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “Yargılama giderlerine” ilişkin bölüm çıkartılarak, bozma öncesi sanığa yüklenen yargılama gideri olmadığı göz önünde bulundurularak bozma sonrası yargılama giderlerinin Devlet Hazinesine yüklenmesine” cümlesi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.