Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5477 Esas 2019/1799 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5477
Karar No: 2019/1799
Karar Tarihi: 21.02.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5477 Esas 2019/1799 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında Vergi Usul Kanunu'na muhalefet suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Yasanın tespiti gerektiği gözetilmeden, temel cezanın belirlenmesi ve hapis cezasının paraya çevrilmesinde karışıklık yaşandığı ifade edilmiştir. Yargılamada toplanan deliller incelendikten sonra hüküm verilmiş ve temyiz itirazları reddedilerek karar onanmıştır.
Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi
- 5728 sayılı Yasa'nın 276. maddesi
- 213 sayılı VUK'nun 359/a-2. madde ve fıkrası (öncesi ve sonrası)
- 5237 sayılı TCK'nın 50. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2016/5477 E. , 2019/1799 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Kararın gerekçe bölümünde; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7/2. maddesi gözetilerek, 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren ve karar tarihinde yürürlükte bulunan 5728 sayılı Yasanın 276. maddesiyle 213 sayılı VUK"nun 359/a-2. madde ve fıkrasında yapılan değişiklik öncesi ve sonrasındaki bütün hükümleri olaya ayrı ayrı uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe Yasanın tespiti gerektiği gözetilmeden, temel cezanın 5728 sayılı Yasayla yapılan değişiklikten önceki 213 sayılı VUK’nun 359/a-2. maddesi uyarınca belirlenmesi, bu hapis cezasının paraya çevrilmesinde maddenin 5728 sayılı Yasa ile değişmeden önceki halinde belirtilen “hükmedilecek hapis cezasının para cezasına çevrilmesinde hapis cezasının her bir günü için sanayi sektöründe çalışan 16 yaşından büyük işçiler için yürürlükte bulunan asgari ücretin bir aylık brüt tutarının yarısının esas alınacağı” hükmüne rağmen, 5237 sayılı TCK’nın 50. maddesi gereğince hapis cezasının paraya çevrilmesi sonucu karma uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tayini isabetsizliği aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamada, toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 21.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.