Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/3213 Esas 2019/5087 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3213
Karar No: 2019/5087
Karar Tarihi: 09.04.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/3213 Esas 2019/5087 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. T.C. Mustafakemalpaşa Asliye Ceza Mahkemesi'nde daha önce hüküm giydiği bir suç nedeniyle tekerrüre esas alınması gerektiği göz önünde bulundurulmadan hüküm verilmiştir. Lehe bozmadan sonra yapılan yargılama giderleri sanığa yükletilmiştir. Mahkeme, kararı düzelterek hükümleri onamıştır. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b ve 58. maddesi, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2018/3213 E. , 2019/5087 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında adli sicil kaydında görülen T.C. Mustafakemalpaşa Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/2 Esas, 2012/963 Karar sayılı, 07.01.2013 tarihinde kesinleşen ve 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b maddesinden hüküm kurularak 1 yıl 8 ay hapis cezası içeren ilamın 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesi gereğince tekerrüre esas alınabileceği gözetilmeden hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Lehe bozmadan sonra yapılan yargılama giderinin sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “Yargılama giderlerine” ilişkin bölüm çıkartılarak, yerine ‘’Bozma ilamı öncesi yargılama giderlerinin kamu üzerinde bırakılmasına karar verildiği gözetilerek, bozma sonrası yargılama giderlerinin de Devlet Hazinesine yüklenmesine” cümlesi yazılmak suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.