8. Ceza Dairesi Esas No: 2017/24617 Karar No: 2019/10460 Karar Tarihi: 12.09.2019
Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/24617 Esas 2019/10460 Karar Sayılı İlamı
8. Ceza Dairesi 2017/24617 E. , 2019/10460 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması HÜKÜM : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü: Mağdurun olay günü adına kayıtlı hesaptan ATM yoluyla para çektiği sırada yanına gelen sanığın "bilgileriniz ekranda birileri paranızı çekebilir" dediği, mağdurun da ATM ekranında kendisine ait bilgileri görünce silmek için cihazın tuşlarına bastığı, sanığın da mağdura yardım etme bahanesiyle iptal tuşuna basarak cihazın para çıkış kısmına parmağını yerleştirip paranın içeride sıkışması üzerine kapağı açıp parayı almak istediği,mağdurun yanında bulunduğu esnada sanığın iptal tuşuna bastığı, çekmek istediği 3000 TL paranın cihaz içerisinde sıkıştığı ancak banka görevlilerinin olay yerinde bulunması nedeniyle parayı alamadığı anlaşılmakla, sanığın müştekinin kartını alıp kullanmaya yönelik hareketi bulunmayıp hedefinin sadece paraya yönelik olduğu, menkul mal niteliğinde olan paranın zilyedinin rızası dışında alıkonulmak istenmesi nedeniyle eyleminin TCK.nın 141/1. maddesi ile düzenlenen hırsızlığa teşebbüs suçunu oluşturması ve 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen 5237 sayılı TCK.nın 141/1. maddesi kapsamındaki hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması; Kabule göre de; Tekerrüre esas alınan ilamının kesinleşme tarihinin suç tarihinden sonra olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması; Yasaya aykırı, sanık ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.