MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hüküm süresi içinde davacı vekilince duruşmasız, katılma yoluyla davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmiştir. 5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu HUMK"nun 438/I. maddesindeki parasal sınır, 5236 sayılı Kanunun 19. maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2014 yılı için 19.292,00 TL’dir.
Temyize konu 18.11.2014 tarihli kararda kabul edilen miktarın 4.400,00 TL olması nedeniyle, duruşma isteğinin miktar yönünden reddiyle incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, taraflar arasında 21.09.2006 tarihinde arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi imzalandığını, sözleşmeye göre, müvekkiline verilen daireler ile davalının uhdesinde kalan daireler arasında sözleşmenin teknik şartname hükümlerine uyulmadığını yani yüklenicinin kendi uhdesinde kalan dairelerin yapılmasında kullanılan malzemelerin ve işçiliğinin daha kaliteli olup farklılık arzettiğini ayrıca arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesinin ilk projesinin tasdiki hususunda tarafların anlaşmasına rağmen davalı yüklenicinin kendi lehine fazladan rant sağlamak amacıyla ikinci bir ek proje ile ters dubleks dönüşümü sağlaması üzerine, işbu ters dubleks dairenin taraflar arasında ederi 150.000,00 TL olarak belirlenip, % 50 payı olan 75.000,00 TL"sinin müvekkiline ödeneceği konusunda mutabık olduklarını, hatta bu ödemenin gecikmesi karşılığında her ay için müvekkile 5.000,00 TL ödeneceği kararlaştırıldığını, bu bedelin ancak 25.000,00 TL"sinin ödendiğini bakiye 50.000,00 TL"sinin ödenmemesi üzerine gecikme bedelinin kat irtifakı kuruluncaya kadar müvekkiline ödenmesi gerektiğini ileri sürerek, malzeme bedeli ile işçilikten doğacak fiyat farkından kaynaklı müvekkili alacağı ile ödenmeyen bakiye gecikme bedellerinde oluşan şimdilik 1.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş ve ıslahla talep miktarını artırmıştır.
Davalı vekili, müvekkilinin davacı arsa sahibine isabet eden dairelerde sözleşme şartlarına uygun malzeme kullandığını, hatta balkon ve fransız balkonda yapılmak suretiyle ilave imalatlarında olduğunu, sözleşmenin 13. maddesinde kararlaştırılan aylık 5.000,00 TL kira yardımının ruhsat tarihinden başlayıp madde 15 gereği kat irtifakı kurulmasıyla sona ereceğinin kararlaştırıldığını, bu nedenle müvekkilinin kira yardımı ödeme mükellefiyetinin yalnızca iki buçuk aylık bir dönem için söz konusu olmasına rağmen müvekkilinin yaklaşık 50.000,00 TL"yi ödemeyi davacıya, oğluna ve eşine yaptığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; tasdikli projeye göre davacıya verilen 1 ve 3 no"lu dairelerin net kullanım alanlarının 151,55 m² iken, yüklenicide kalan 2 ve 4 no"lu dairelerin net kullanım alanlarının 192,53 m² oldukları, gerek kat irtifakı oluşumunda gerekse bağımsız bölümlere tefrik edilen arsa paylarında paylaşımın % 50 olarak yapılması gerekirken, yükleniciye verilen dairelerin daha geniş olup eşitliğin sağlanmadığı, davalı yüklencinin iç kapılar ve çevre düzenlemesi gibi hususlarda sözleşmeye aykırı toplam 4.400,00 TL bedelli eksik iş yaptığı, buna karşın kat irtifakına davacı arsa sahibinin bizzat katılmış olması sebebiyle gerek proje gerekse paylaşımı kabul etmiş sayılması gerekeceği, davalının buna karşılık davacıya bir miktar ödeme taahhüdünde bulunduğu hususunun davacı tarafından kanıtlanmadığı ve bu hususta yemin delilinede dayanılmadığından arsa payı ve daire bölümüne ilişkin tazminat taleplerinin reddi ile eksik iş bedeline hükmedilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ile katılma yoluyla davalı vekili ayrı ayrı temyiz etmiştir.
1-Davacı vekilinin temyiz dilekçesi, davalı vekiline 26.01.2015 günü tebliğ edilmiş olup, hüküm davalı vekili tarafından HUMK"nın 433. maddesinde öngörülen 10 günlük yasal temyiz süresi geçirildikten sonra, 06.02.2015 günü harcı yatırılıp, temyiz defterine kaydı yapılarak, katılma yolu ile temyiz edilmiştir.
01.06.1990 gün ve 1989/3 esas,1990/4 karar sayılı Yargıtay İçtihatları Birleştirme Kararında, bu gibi hallerde Yargıtay tarafından da bir karar verilebileceği öngörüldüğünden, davalı vekilinin katılma yolu ile temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarda (1) numaralı bentte açıklanan nedenle, davalı vekilinin katılma yolu ile temyiz isteminin süre yönünden reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, davalıdan alınan peşin harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.