Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/39806 Esas 2022/7836 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2021/39806
Karar No: 2022/7836
Karar Tarihi: 17.03.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/39806 Esas 2022/7836 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişinin tehdit, hakaret ve kasten yaralama suçlarından yargılandığı davada, hakaret ve tehdit suçlarına ilişkin verilen ceza kararının onanmasına, ancak kasten yaralama suçundaki beraat kararının bozulmasına karar vermiştir. Bozma gerekçesi, sanığın meşru müdafaa sınırları içinde hareket ettiği halde beraat yerine ceza verilmesidir. Bu nedenle, kanun yoluna başvurma süresinin açıkça belirlenmesi ve suç tarihine göre işlem yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Kanunlar arasında yer alan CMK 223/2-d ve 237/2 maddeleri ise, davaya katılma iradelerinin açıkça anlaşılmasını ve kamu davası için şikayetçilerin kabul edilmesini öngörmektedir."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı, beraat
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, ...'ın duruşmada ...'tan şikayetçi olduğunu beyan etmesine karşın, kamu davasına katılmak isteyip istemediğinin kendisine sorulmadığı, ...'ın ise suçtan zarar gören sıfatıyla haiz olduğu hakları hatırlatılmadan yalnızca sanık sıfatıyla sorgusunun yapıldığı anlaşılmakla, adı geçenlerin kanun yolu başvurularından davaya katılma iradelerinin açıkça anlaşılması karşısında, CMK'nın 237/2. maddesi uyarınca, şikayetçiler ... ve ...'ın kamu davalarına katılan sıfatıyla kabul edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
1-Sanık ...'ın eylemlerine ve yükletilen hakaret, tehdit suçlarına yönelik, katılan ...'ın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyizine gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık ... 'ın kasten yaralama eyleminin, TCK'nın 25/1. maddesi gereğince meşru müdafaa sınırları içinde kaldığı kabul edilmesine rağmen, CMK'nın 223/2-d maddesi uyarınca sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan ...'ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının, tebliğnameye aykırı olarak, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi uyarınca, sanık ... hakkındaki kasten yaralama suçundan kurulan hüküm fıkrasından, "ceza verilmesine yer olmadığına" ibaresinin çıkarılarak yerine "5271 sayılı CMK'nın 223/2-d maddesi uyarınca sanığın beraatine" cümlesinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
