Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/5817 Esas 2022/8034 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 6. Hukuk Dairesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 31. İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının, davalı Bakanlığa ait işyerinde alt işverenler nezdinde işçi olarak çalışırken 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararname (696 sayılı KHK) ile 02.04.2018 tarihinde sürekli işçi kadrosuna geçtiğini, kadroya geçmeden önce aylık ücretinin asgari ücretin belli bir fazlası olarak belirlendiğini ve bu ücretle geçişi yapıldığını ancak davalı tarafça ücretinde tek taraflı düşüş yapıldığını ileri sürerek fark ücret, ikramiye, ve ilave tediyenin tahsilini talep etmiştir.

II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; zamanaşımı def'i ileri sürerek davacının sürekli işçi kadrosuna geçmesinden sonra ilgili mevzuat ve sözleşmeye göre ödemelerin yapıldığını, ücretin eksiksiz ödendiğini ve davacının herhangi bir fark alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile taraflar arasındaki iş sözleşmesine göre davacının temel ücretinin asgari ücretin %12 fazlası olduğu, ancak ödemelerin iş sözleşmesi hükmüne uygun yapılmadığı, davacının ücretinin eksik ödendiği ve davaya konu fark alacakları bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf başvurusunda özetle ücret farkı alacağı talebinin yerinde olmadığını, davacının sürekli işçi kadrosuna geçmesinden sonra ücretinde indirime gidilmediğini, davacının ücret ve mali haklarının tamamının ilgili mevzuat ve sözleşme hükümlerine göre hesaplanarak ödendiğini fark alacağı olmadığını, faizlere yönelik hükmün de hatalı olduğunu ileri sürerek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılmasına ve davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile taraflar arasında yapılan iş sözleşmesinde davacının aylık ücretinin ücretinin asgari ücretin % 12 fazlası olarak belirlendiği ancak davalı tarafça işçinin ücretlerinin bu düzenlemeye göre ödenmediği ve Mahkemece fark alacaklarının belirlenmesinin yerinde olduğu ancak ikramiye alacağına uygulanan faiz türü ile faiz başlangıç tarihinde hatalı hüküm kurulduğu gerekçesiyle başvurunun kısmen esastan kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararı ortadan kaldırılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde özetle, davacı ücretinde eksilme olmayıp ücretin ilgili mevzuat ve sözleşme hükümlerine göre hesaplanarak ödendiğini, fark alacak bulunmadığını ayrıca faizlerin de hatalı olduğunu olduğunu ileri sürmüştür.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, 696 sayılı KHK kapsamında sürekli işçi kadrosuna geçirilen davacı işçiye kadroya geçişte düzenlenen belirsiz süreli iş sözleşmesi hükümlerine göre ödenmesi gereken ücretin tespiti ile talep edilen fark alacaklara hak kazanılıp kazanılmadığı hususlarına ilişkindir.


2. İlgili Hukuk
696 sayılı KHK'nın 127 inci maddesi ile 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 23 üncü maddesi hükümleri, 4857 sayılı İş Kanunu'nun (4857 sayılı Kanun) 22 nci ve 62 nci madde hükümleri.

3. Değerlendirme
Somut uyuşmazlıkta, davacının 696 sayılı KHK sonrası davalı nezdinde sürekli işçi kadrosuna geçirildiği ve geçiş sırasında taraflarca 02.04.2018 tarihli iş sözleşmesi imzalandığı, sözleşmede açıkça " İş bu sözleşme süresince işçiye her ay brüt asgari ücretin %12 fazlası üzerinden günlük olarak ödeme yapılır" şeklinde düzenleme yapıldığı anlaşılmaktadır. Kadroya geçiş aşamasında imzalanan iş sözleşmesinde, ücretin her ay için ileri etkili olarak asgari ücretin belli bir oranda fazlası şeklinde ödeneceği kararlaştırılmış ise sözü edilen kural her asgari ücret artış dönemi için işvereni bağlar. Bu bakımdan davacı lehine fark alacaklara hükmedilmesi yerindedir. Aynıca dava konusu alacaklara uygulanan faizlerde hata olmadığı ve temyize konu karar gerekçesinin yerinde olduğu anlaşılmıştır.

VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davalı vekilinin yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Davalı ... harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,


20.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.