MAHKEMESİ : Ankara 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 23/05/2013
NUMARASI : 2011/393-2013/582

Hüküm süresi içinde davalı A.. M.. ve dahili davalı Y. Koruma ve Özel Güvenlik Ltd. Şti. avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin değişen alt işveren yanında davalı kurumun güvenlik işinde çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil çalışma ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının KPSS’yi kazanarak kendisinin işten ayrıldığını, taleplerinin yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesini KPSS neticesinde kamuya atanmasının mücbir sebep oluşturacağı ve davacının kıdem tazminatına hak kazanacağı, diğer taleplerine ilişkin alacakları da bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı ve dahili davalı vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı ve dahili dava vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İş sözleşmesinin kim tarafından ne şekilde sona erdirildiği taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda davacı iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiğini iddia ederken davalı davacının Kamu Personeli Seçme Sınavını kazanarak bir kuruma yerleştiğini ve kendisinin işi bıraktığını savunmaktadır. Davacı şahidi B.. A.. davacıyla aynı dönemde işverence işten çıkarıldıklarını beyan ederek davacıyı doğrulamış ise de, davacı şahidinin davacının iddia ettiği tarihten daha önce, 23.12.2010 tarihinde iş sözleşmesinin sona erdiği Yargıtay 7. Hukuk Dairesi tarafından 2013/14811-21403 sayılı kararla düzelterek onanıp kesinleşen Ankara 3. İş Mahkemesi"nin 2011/241-2013/19 sayılı kararından anlaşıldığından davacı şahidinin bu noktada beyanına itibar edilmesi mümkün değildir. Öte yandan davalı tanıkları davacının kamuya yerleştiği için işi kendisinin bıraktığını doğrulamıştır. Nitekim mahkemece de feshin işverenden gelmediği kabul edilmiş olup, kamuda işe girme durumu mücbir sebep olarak değerlendirilerek davacının kıdem tazminatına hak kazandığı kabul edilmiştir.
Gelinen noktada iş sözleşmesinin davacı tarafından feshedildiği kuşkusuzdur. Öncelikle ihbar tazminatının kabul edilmesi yerinde değildir. Ayrıca kamuda bir işe yerleşmek ise mücbir sebep olarak değerlendirilemez. Zira mücbir sebebin harici ve öngörülemez bir sebep olması gereklidir. İstifa ederek iş sözleşmesini kendisi sona erdiren taraf kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamaz. Şu halde davacının iş sözleşmesinin haklı bir sebep yokken kendisi tarafından sona erdirildiğinin kabulü ile davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi gerekirken bu taleplerin hüküm altına alınması isabetsizdir.
3-Davalı tarafından dava dilekçesinin karar başlığında dahili davalı olarak gösterilen şirkete tebliği talep ettiği ve mahkemece bu konuda davalıya süre verildiği, dava dilekçesinin dahili davalıya tebliğ edildiği ve yargılamaya bu şekilde devam edildiği görülmektedir. Öncelikle davalı tarafından yapılan işlem davanın ihbarıdır. Yoksa davalı tarafta bir değişiklik yapma yetkisi bulunmamaktadır. Dahili davalı olarak gösterilen şirketin ise davaya müdahale talebi olduğuna dair dosyada bir bilgi bulunmamaktadır. Şu halde ihbar olunan şirketin karar başlığında dahili davalı gösterilmesi ve hüküm kısmında ise davacyıın taleplerinden davalının sorumlu tutulduğuna dair ifadeler kullanılarak kararda karışıklığayken olunması da bozma sebebi yapılmıştır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.