MAHKEMESİ : İzmir 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 20/06/2013
NUMARASI : 2012/208-2013/386

Hüküm süresi içinde davalı MNG Kargo Yurtiçi ve Yurtdışı Taşımacılık A.Ş. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 24.12.2014 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY

Davaya konu olayda; davacı işçinin, davalı işyerinde 01.01.2006-15.09.2012 tarihleri arasında kurye olarak çalıştığı, söz konusu çalışmasını, işyerinin davalılardan S.. D..’a devrinden sonra da sürdürdüğü ve iş sözleşmesinin davacı tarafından 17.04.2012 tarihinde fazla çalışma ücretlerinin ödenmediği gerekçesiyle haklı nedenle feshedildiği dosya kapsamından anlaşılmaktadır.
Davacının gösterdiği tanık beyanlarına göre davacının, haftanın beş günü saat 07:30-21:00, Cumartesi günü ise 08:30-18:00 saatleri arasında çalıştığı, davalının gösterdiği tanık beyanlarına göre ise fazla çalışma yapılmadığı ileri sürülmüş, mahkemece haftalık toplam 24 saat fazla çalışma yapıldığına ve ücretinin ödenmediğine, bir kısım fazla çalışma ücretinin zamanaşımına uğradığına karar verilmiştir.
Doya içeriğine göre; iş sözleşmesinin işçi tarafından fazla çalışma ücretlerinin ödenmediği gerekçesiyle haklı nedenle feshedildiği konusunda bir sorun olmasa da; davacı ile sadece bir yıl gibi bir süreyle birlikte çalışan tanık beyanlarının davalı tanık beyanlarına üstün tutulması, bunun haklı bir nedeninin gerekçede gösterilmemesi, diğer bir ifadeyle davacı ile çok daha uzun süre birlikte çalışan tanık beyanlarının hiç dikkate alınmaması, salt tanık beyanlarına dayanılarak fazla çalışma ücretine hükmedilmesi halinde bu sürenin haftalık 18 saatle sınırlandırılmaması, bu konuda Yargıtay iş dairelerince verilmiş birçok emsal kararın göz önünde bulundurulmaması, beş yıl boyunca ücreti alınmaksızın her gün dört saat fazla çalışma yapılmasının hayatın olağan akışına uymadığının değerlendirilmemesi; davacı tanıklarının bir yıllık süreye ilişkin tanıklık yapmalarına rağmen bunun beş yıllık süreye yayılması, fazla çalışma ücretinin, davacı tanıklarının tanıklık yaptığı 2007-2008 yılları arasında haftalık 18 saatle sınırlı tutularak hesaplanması gerekirken aksi yöndeki hesaplama ile hüküm kurulması hatalıdır.
Yukarıda belirtilen nedenlerden dolayı sayın çoğunluğun görüşüne katılamıyorum. 24.12.2014