12. Ceza Dairesi 2019/4911 E. , 2020/3266 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : Tüm sanıklar hakkında; TCK"nın 89/1, 89/3-b, 62/1, 51/1-3-6-7-8, 53/1-a-b-d. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ..., sanık ... müdafii, sanık ... müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, katılanın uzlaşmak istemediğini beyan ettiği anlaşıldığından, tebliğnamedeki CMK’nın uzlaşma başlıklı 253 ve 254. maddelerinde düzenlenen uzlaşma hükümleri uygulanıp, sonucuna göre karar verilmesi gerektiğine dair bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Olay günü sanık ..."a ait tarladaki mısırların hayvan yemi yapılması için sanık ..."ye ait slaj makinesini sanık ..."ın kullandığı, katılanın da makinenin üzerinde yer alan elle beslemenin yasak olduğu uyarısına rağmen mısır koçanlarını slaj makinesine elle attığı sırada, katılanın kolunu slaj makinesine kaptırması nedeniyle hayati tehlike geçirecek, duyularından veya organlarından birinin işlevinin yitirilmesine neden olacak şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, sanık ... ve sanık ..."nün asli, sanık ..."ın ise tali kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyet kararı verilmesi bakımından mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... müdafinin ve sanık ... müdafinin eksik incelemeye, kusura, ceza miktarına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin, sanık ..."ın eksik incelemeye, kusura ve beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin ve katılan vekilinin ceza miktarına ve lehe hükümlerin uygulanmaması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile sanıklar hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ..., sanık ... müdafii ve sanık ... müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1, 2 ve 3 nolu bentlerinin 11. paragraflarının hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
