Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/3662 Esas 2019/5082 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3662
Karar No: 2019/5082
Karar Tarihi: 09.04.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/3662 Esas 2019/5082 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından temyiz istemi reddedilirken, hırsızlık suçundan yapılan incelemede sanığın temyiz nedenlerinin yerinde görülmemesi sonucu hüküm usul ve kanuna uygun bulunarak onandı. Kanun maddeleri olarak; doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa\"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde gösterilirken, hırsızlık suçu ile ilgili olarak ise kanun maddesi belirtilmemiştir.

17. Ceza Dairesi 2018/3662 E. , 2019/5082 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan yapılan incelemede;
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık ...’ın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve kanuna uygun bulunan hükmün, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 09.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.