Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/27761 Esas 2014/36788 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bozüyük 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/03/2013
NUMARASI : 2012/539-2013/136

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kulüpte teknik adam olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini iddia ederek sözleşmedeki tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bozmaya uyulup toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin haklı sebep bulunmaksızın davalı tarafından feshedildiği, davacının sözleşmedeki tazminata hak kazandığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda davacı ile davalı arasındaki sözleşmede işverenin sözleşmenin süresinden önce haksız feshi halinde davacıya 100.000,00 TL ödeyeceği kararlaştırılmıştır. Bu düzenlemenin hukuki niteliği cezai şart olup, konunun bu bağlamda değerlendirilmesi gerekmektedir.
Bu itibarla işçinin belli bir süre çalışması şartına bağlanan cezalardan, sözleşme kapsamında çalışılan ve çalışması gereken sürelere göre oran kurularak indirime gidilmelidir. Mahkemece bunun yapılmaması hatalıdır.
Yine 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 182. maddesinin son fıkrasına göre, “Hâkim, aşırı gördüğü ceza koşulunu kendiliğinden indirir.” denilmiştir. Buna göre mahkemece cezai şartın fahiş olup olmadığı ve indirimin gerekip gerekmediği değerlendirip gerekçelendirilmeden karar verilmesi de isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.