Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/4717 Esas 2020/1014 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında; ...nun 157/1, 62, 52/2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. Maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. ve 254. Madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak;uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ..."un, internet üzerinden tanıştığı katılan ..."ı kendisinin ..."da olduğuna, maddi sıkıntılarının bulunduğuna inandırarak ..."ya ziyaretine gelebilmesi için para göndermesini isteyerek toplam 680 TL parayı kontör hesabına yatırmasını sağladığı daha sonra da bahaneler uydurarak...ya gelmediği, bu şekilde evlenmek bahanesiyle katılandan para aldığı şeklinde gerçekleşen eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın üzerine atılı suçları işlemediğine dair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 28/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.