Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/4892 Esas 2019/5080 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4892
Karar No: 2019/5080
Karar Tarihi: 09.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/4892 Esas 2019/5080 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında kilitli eşya hırsızlığı suçundan verilen hüküm, CMK'nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilerek, 10. Sulh Ceza Mahkemesi tarafından tehdit suçu nedeniyle verilen cezayla birlikte yargılanmıştır. Ancak, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un yürürlüğe girmesiyle tehdit suçu da uzlaşma kapsamına alınmıştır. Bu nedenle, uzlaştırma işlemlerinin yerine getirildikten sonra sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilmelidir. Yargıtay 17. Ceza Dairesi, bu nedenle önceki hükümde yanlış bir şekilde uzlaştırma işlemleri yerine getirilmeden karar verilmesi sebebiyle hükmün BOZULMASINA karar vermiştir. Kanunlar: CMK 231, 5237 TCK 106/1, CMK 253, CMK 254, 6763 CMK 35.

17. Ceza Dairesi 2018/4892 E. , 2019/5080 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
‘Sanık hakkında, kilitlenmek suretiyle muhafaza altına alınan eşya hakkında hırsızlık suçundan verilen hükmün CMK"nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Konya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/06/2010 tarih, 2009/361 Esas ve 2010/553 Karar sayılı ilamının 09/07/2010 tarihinde kesinleştiği, ihbara konu Konya 10. Sulh Ceza Mahkemesinin 13/03/2012 tarih, 2011/775 Esas ve 2012/367 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nun 106/1. maddesi uyarınca tehdit suçundan verilen cezanın kesinleştiği ancak hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı kanunlarda Değişiklik yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 253 maddesinin 1 fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nun 106/1. maddesinde tanımı yapılan tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nun 7/2. maddesi uyarınca; "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nun 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunmasının gerekmesi nedeniyle bu aşamada dava konusu suçla ilgili olarak açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanıp açıklanamayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması’, sebebiyle T.C. Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 28.03.2018 tarihli, 2015/30423 Esas ve 2018/4160 Karar numaralı bozma kararı verildiği ancak bozma ilamı sonrasında ihbara konu suça ilişkin verilen cezanın infaz edilmesi dolayısıyla uzlaştırma bürosuna gönderilmesine yer olmadığına denilerek yasal olmayan gerekçe ile uzlaştırma işlemleri yerine getirilmeden karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 09/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.